Masa i władza

Niezwykły esej "Masa i władza" ukazał się w 1960 r.- próba opisania i objaśnienia środkami literackimi pewnych stałych cech gatunku ludzkiego, których manifestacją są totalitarne eksplozje XX wieku. Sam Canetti powiadał, że w tej książce udało mu się "chwycić stulecie za gardło". Jest to zbiór głębokich esejów poszerzających horyzont patrzenia na najbardziej pierwotne zachowania ludzkie. Masa, czyli największy instynkt człowieka i władza - odwieczny bodziec do okrucieństwa - to dwa wielkie tematy, które pasjonują i jednocześnie prześladują autora. Jest to dzieło niezwykłe - łączy w sobie analizę społecznych zachowań, błyskotliwe spostrzeżenia, ujawnia niewypowiadane dotąd cywilizacyjne mechanizmy. To także badania z zakresu antropologii filozofii, które prezentuje piękny, wypracowany język Canettiego. Punt wyjścia rozważań Canettiego jest niemalże identyczny z poglądami na temat społeczeństwa i jednostki Artura Schopenhauera. Myśliciel z Gdańska stwierdzał, że człowiek chcąc pozbyć się ciężaru samotności tworzy sobie ustawicznie namiastki więzi z innymi ludźmi, tworzy sztuczne wspólnoty, buduje duchowe spoiwa, w których łączy się z innymi – narody, kościoły, ideologie; wszystko to służy przezwyciężaniu uczucia samotności i znikomości własnego istnienia. Schopenhauer jednakże traktował społeczeństwo – idąc za głosem Maxa Stirnera – jako abstrakcję, gdyż realnie istnieją jednostki z własną, niepowtarzalną indywidualnością. Autor