Opinia na temat książki Matrioszka

Moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki zaczęło się od drugiej serii, czyli gruzińskiej. Swoją oryginalnością i doskonałą stylistyką zrobiło na mnie spore wrażenie, dlatego postanowiłam sięgnąć do pierwszej serii. Jakież było moje zaskoczenie gdy okazało się, że "Matrioszka" opowiada wydarzenia, które działy się znacznie później niż te opisane w drugiej serii. Co więcej, jestem jeszcze bardziej zadowolona, że losów Nikołaja nie poznałam przed przeczytaniem "Ławrusznika", gdyż rozgryzanie, co się stało z tą postacią przyniosło mi nie lada frajdę.

W tym tomie poznajemy dojrzałą i odpowiedzialną jak na swój wiek, siedemnastoletnią Martę Małecką. Wychowywana przez ojca, w domu pełnym miłości, ciepła i trzymania się zasad moralnych dziewczyna, z dnia na dzień przestaje istnieć. Nagle staje się Matrioną, córką głowy bratwy, Grigorija Kosłowa i trafia do zbrukanego krwią półświatka pełnego luksusu, blichtru, ale i brutalności, bezwzględności. Rola jej ochroniarza przypada aroganckiemu, bezlitosnemu Nikołajowi. Matrioszka nie chce się poddać i zaakceptować tego, co zgotował jej los.

Ani po stylu, ani koncepcie na fabułę, ani kreacji bohaterów nie domyśliłabym się, że jest to debiut. Jak na mój gust jedynie opisy były zbyt drobiazgowe. Dynamika wzbudzała ciekawość, by czytać dalej, ale jednoznacznie wskazywała, że historia na tym tomie się nie skończy.