Miasto poza czasem

Historia o wampirach zupełnie różna od czytadeł do młodzieży - książka mądra, inteligentna i... jakże byłaby piękna, gdyby nie wszechobecny na jej stronach naturalizm i turpizm. Nie lubię tego, dlatego nie zachwyciła mnie, choć mogła. Barcelona jest miastem pasjonującym, z każdą książką o niej mam coraz większą ochotę ją odwiedzić. "Miasto poza czasem" bardzo dokładnie opisuje jej dzieje, jej wygląd na przestrzeni wieków i te fragmenty są najciekawsze. Poza tym mamy tu do czynienia z misternymi intrygami sensacyjnymi, elementami horroru, powieści obyczajowej i fragmentami o cechach reportażu. Z tego połączenia powstaje książka interesująca, ale nie aż tak, by się nią zachwycać. Trudno jednoznacznie opisać walkę Dobra ze Złem na kartach tej powieści, bo z czasem odnosi się wrażenie, iż tego Dobra w ogóle nie ma. Moriel napisał książkę mroczną i przerażającą. Książkę, która jest swoistym hołdem oddanym Barcelonie, powieść, pełną refleksji dotyczących świata. Szkoda tylko, że z tych myśli i rozważań wynika, że światem rządzi Zło i że Zło zwycięża zawsze. http://zielonowglowie.blogspot.com/

To trochę nierzeczywista podróż. Był sobie chłopiec o obliczu dorosłego.Przez całe wieki wyraz jego twarzy był niezmienny. Tak!- dobrze przeczytaliście! - Przez wieki. Otóż chłopiec ten miał specywiczną cechę - nie umierał. Akcja książki rozpoczyna się w zamierzchłych czasach , gdy istanialo jeszcze niewolnictwo. O jej szczegółach , miejscach i pstaciach opowiada nam własnie ten chłopiec. Przedstawia historię swoich narodzin, życia i tragicznej śmierci jego matki.A później...Później opisuje kolejno swoje życia.W jego opowieść wpleciona jest współczesna historia zwyczajnych ludzi.Ale czy tak naprawdę są oni tak zwyczajni?! O tym w jaki sposób ich losy łączą się z losem nieśmiertelnego mężczyzny przeczytajcie już sami w powieści...

Zgadzam się z poprzednikami,ze książkę czyta się szybko i przyjemnie, do tego wspaniałe opisy Barcelony, ale jeśli chodzi o główną treść i akcję to za dużo skojarzeń i porównań do innych książek, nie tylko do Cienia wiatru( nawet nazwisko Sempere raz się pojawia), ale nawet do Zmierzchu-może jestem uczulona na wampiry po prostu ;) Mimo wszystko warto przeczytać, nie będzie to czas stracony na pewno!

Niby czyta się dobrze, ale mnóstwo w niej nudy (dialogi o walce dobra ze złem). Monologi wampira ciekawiły mnie bardziej niż akcja dziejąca się w czasach współczesnych. Zakończenie nijakie i bez ostatecznego rozwiązania, o co w przypadku tej książki powinno być obowiązkowe, by wyjaśnić parę rzeczy. Ode mnie słabe 3.

Książka jest dobra. Na początku najbardziej interesowały mnie monologi wampira ale pod koniec ciekawsza była historia Marty. Co do zakończenia to uważam, że takie powinno być po tych wszystkich refleksjach na temat dobra i zła. Takie tajemnicze i bez ostatecznego rozwiązania.

Dobrze się czyta. Ciekawa akcja. Mnie trochę jednak nużyły przydługawe narracje samego wampira. Podejrzewam, że wynikało to z tego, że miał nieskończenie wiele czasu. Snuł te swoje opowieści tak naprawdę nie wiem po co. Jednak książkę polecam jako ciekawą lekturę.

Świetne przeplatanie wątków teraźniejszości z przeszłością później łączących się w całość.Nie mogłam się oderwać od czytania.

Książka nie jest zła.Ma swój niepowtarzalny klimat.Jednak coś mi w niej brakowało.Pomimo tego , warta jest przeczytania.

Książkę czyta się bardzo szybko i przyjemnie, ale po jej skończeniu odnoszę wrażenie, że była o wszystkim i o niczym.

Ogólnie czyta się dobrze, lecz jeśli ktoś nie lubi historii będą denerwować go opisy. Pomysł dość ciekawy :)