Opinia na temat książki Miłość na później

"Ona ma złamane serce, a on nie wierzy w miłość".

Oboje siebie potrzebują, choć każde z innych powodów. Ona chce utrzeć nosa swojemu byłemu partnerowi, on zrobić dobre wrażenie na szefostwie. Więc przez kilka miesięcy mają udawać parę. Proste? Okazuje się, że niekoniecznie.

Czy ta minimalistyczna okładka skrywa wart uwagi romans? Nie tym razem.
Przyznaję, że po kilku mniej pochlebnych opiniach podchodziłam do niej jak przysłowiowy pies do jeża. Nieraz bywało, że moje nastawienie bliskie dna i mułu powodowało zupełnie odwrotny skutek, myślałam: uff, nie jest wcale tak źle jak się spodziewałam, tutaj jednak ta sztuczka nie przeszła. Bohaterowie, którym bliżej do czterdziestki zachowują się nadzwyczaj infantylnie. Sytuacji nie poprawia fakt, że wszystko jest tak bardzo przewidywalne i prowadzi tylko w jednym kierunku, a dość chaotyczny styl w ogóle do mnie nie przemówił. Gdyby wykroić z tekstu te duże ilości niepotrzebnych, wprowadzających chaos i zamieszanie dygresji, a zostawić samo "mięso" zdecydowanie lepiej zrobiłoby to tej historii na urodę.
Nie lubię o książkach mówić źle, ponieważ zdaję sobie sprawę, ile pracy włożył ktoś w ich stworzenie, niestety tym razem nie zagrało, więc na resztę spuszczam zasłonę milczenia. Widocznie nie mój target, lecz pamiętajcie, że zawsze warto przekonać się samemu.