Miłość raz jeszcze?

"I tak z dnia na dzień,z godziny na godzinę,maszerowali każde w innym kierunku,od czasu do czasu do siebie pokrzykując,ale nie za dużo,bo odległość między nimi coraz bardziej rosła,coraz głośniej trzeba było krzyczeć,a żadnemu już się chyba nie chciało..."

Sięgając po "Miłość raz jeszcze?" pomyślałam,że czemu nie,lekko będzie i zabawnie.
Na okładce subtelny bukiecik czyli pastelowy romansik bez większych niespodzianek.Wprawdzie po większości z nich strzykam jadem i mam mord w oczach ale może tym razem mnie nie sponiewiera.
I niby wszystko wedle schematu,wchodzi gładko ale z każda kolejną kartką okazuje się,że więcej tu goryczy niż słodkości.
Więcej niezrozumienia,obojętności,rutyny albo nienawiści niż miłości i romantyzmu.
I coraz bardziej czuję cierpki smak rozczarowania,samotności i zawiedzionych nadziei jakie są nieobce bohaterom tej książki.
"Miłość raz jeszcze?" to przykład tego jak okładka wprowadza w błąd i jak łatwo źle ocenić albo ominąć książkę,która jest warta poznania.
A może to celowy zabieg,ten kontrast pomiędzy opakowaniem i treścią.Odzwierciedla bohaterów,którzy z pozoru wydają się zwyczajni,prości a jednak kryją w sobie niespodzianki.
Szarpią się,walczą aż w końcu poddają się i już nawet krzyczeć im się nie chce.Poza spokojem i ciszą nic im się nie chce.
Różne historie,różne układy rodzinne,różne związki ale właściwie każdy z nich nieszczęśliwy.
Całość fabuły opisana prosto,bez nadmiernych egzaltacji i dzięki temu ...