Młoda pani Sherbrooke

Z Coulter to mi nigdy nie było po drodze. Miewam swoje guilty pleasure o czym na pewno wiecie jeśli czytacie choć czasem moje wynurzenia, ale Coulter wykracza poza bariery mojego masochizmu.
Ostatnio nawet różne dramy i tragedie przyswajam bez bólu a z uśmiechem na pysku. Tylko, że to nadal nie będzie nic co wyszło spod pióra lady C.

Do pani Coulter miałam wielkie uprzedzenia, nasze pierwsze spotkanie zakończyło się niepowodzeniem. Drugie, w postaci Młodej pani Sherbrooke, gdyby nie to że to polecanka z Forum romansoholiczki.pl, pewnie też skończyłoby się szybciej niż sama książka. W pierwszym momencie zraziła mnie rozmowa braci o ich nieślubnym przychówku, jakby to były przedmioty. Potem poślubianie kobiety w imieniu Douglasa. Potem służalcze oddanie Alex, gdy Douglas pomiatał nią jak szmatą.
W ogóle główni bohaterowie nie przypadli mi do gustu. Alex podobała mi się tylko wtedy gdy stawiała sie Douglasowi i pokazywała pazurki, bo gdy pozwalała się poniżać strasznie mnie wkurzała. Douglas to świnia. Nie byłam w stanie go ani trochę polubić. Oczywiście momentów pomiatania było więcej niż stawiania, jak się zapewne domyślacie.
Za to postacie drugoplanowe były świetne. Cała służba, Tony i Mellisandra, bracia Douglasa i jego siostrzyczka. Ale i tak nie uratowali sytuacji.
Tej sytuacji nie da się uratować, to jak reanimowanie ekshumowanego nieboszczyka - bezcelowe.

A w momencie gdy Alex roniła a panowie rozmawiali sobie nad nią o działaniach woje...

Dialogi zabawne, uśmiałam się nad niektórymi sytuacjami. Bardzo dobry romans historyczny.