W objęciach diabła

Wymysły Catherine Coulter, co do zaprojektowania całej fabuły są - delikatnie mówiąc - chore. Pierwszy raz spotykam się w romansie historycznym z tak drastycznym biegiem zdarzeń. Gdyby to był dramat, którego podbudowę stanowi dobrze opracowany portret psychologiczny ofiary i napastnika, to powstałaby zupełnie inna historia. A i nastawienie czytelnika do tak prezentowanej treści zmienia się wówczas diametralnie. Jednak w przypadku książki, która ma być lekka i frywolna w swym przekazie robi się niesmacznie. Zakochany mężczyzna stosuje gwałt, jako jedyny sposób by posiąść dziewicę i w ten sposób pragnie rozbudzić w niej namiętność? Musiałam powtórzyć sobie ten fragment, który stanowi uzasadnienie czynu Anthony'ego i doprawdy Autorka chyba nie zdawała sobie do końca sprawy z tego o czym pisze. Myślę sobie: świadoma kobieta chyba nie przekształciłaby brutalnego aktu w późniejszy wybuch namiętności u ofiary? Tworzenie różnych scenek, które doprowadzają do kolejnych upokorzeń nastolatki i zwinnego tłumaczenia dojrzałego mężczyzny, że robi to z myślą o niej, jest bardzo budujące.
Porwanie, przetrzymywanie wbrew woli i stosowanie przemocy z całą pewnością nie należny do tematyki gatunku. A jeszcze wmawianie czytelniczkom, jakoby ofiara po takich aktach zaczyna się przekonywać do napastnika i oto przed naszymi oczami zacznie rozgrywać się gorący romans, świadczy o chorej wyobraźni Autorki. Cassie może posłużyć jako przykład syndromu sztokholmskiego, a z opisu poczynań lorda Welles...

Wow, ale tempo. Akcja galopuje, romans, porwanie, intrygi, erotyka, okrucieństwa i miłość - dużo tego, ale świetnie się czyta. Bohaterowie zastanawiali mnie nieraz swoim sposobem myślenia i działania, ale to romans historyczny i swoje prawa ma! Tylko końcówka i mało konkretne ukaranie sprawców gwałtu - zgrzytało.