Młyn Bałtaragisa

Przepiękna opowieść, choć przeraźliwie smutna. Sięgnęłam po nią dlatego, że chcę urozmaicić swoje książki o wszelaką literaturę sąsiadów. Powiedzmy wprost - ciężko jest znaleźć cokolwiek literatury krajów nadbałtyckich.
Jest to bodaj pierwsza książka litewska na mojej liście, i od razu z folklorem w tle. Lubię folklor. Lubię diabły, rusałki i wszelakie tego typu legendy. Ale ta książka legenda nie jest - jest napisana na podstawie gawęd i legend.

Opis młyna - wiatraka z pierwszych stron, mnie urzekł i przekonał do kontynuowania lektury.
Plusy:
- pięknie pokazany folklor litewski
- rzecz się dzieje nad jeziorem - bo niby gdzie indziej, skoro Litwa jeziorem stoi
- plastyczny język

Minusy:
- troszeczkę przydługie i rozwlekłe (ale tylko ociupinkę)
- trudno dostępna - książka wydana w ramach KIK bodaj w końcówce lat 80tych i chyba nie wznowiona, a wielka szkoda.

Ogólnie na plus, choć nasuwa mi się przemyślenie na temat kondycji literatury wschodnio i środkowo europejskiej. Nie chodzi nawet o literaturę przez duże L. Niech będą to nawet kryminały. Kto z Was jest w stanie wymienić książki lub autorów ze Słowacji, Czech, Litwy, Łotwy i Estonii? Czy to oznacza, że w tych krajach nie pisze się i nie wydaje książek? Nie sądzę. Raczej skupiamy się (ogólnie: ludzie) na tłumaczeniach i wydawaniach książek na które jest popyt. A kogo interesuje stary młyn nad jeziorem?...