Opinia na temat książki Mój ostatni miesiąc

Śmierci Mateusza pozostawiła wielką wyrwę w sercu Sebastiana. Żałoba sprawiła, że chłopak popadł w depresję i mało brakowało, a doszłoby do tragedii. Dlatego postanawia on wyjechać na jakiś czas do schroniska prowadzonego przez rodziców jego przyjaciela z dzieciństwa Kevina. Ma nadzieję, że zmiana otoczenia pozwoli mu na pogodzenie się ze stratą. Okazuje się, że Kevin po roku rzucił wymarzone studia i wrócił na wieś do rodziców, by pomagać im w prowadzeniu schroniska. Nie chce jednak nikomu zdradzić powodów swojej decyzji.

Pomimo upływu czasu, chłopacy się dogadują i dobrze czują we własnym towarzystwie. Z każdym wspólnie spędzonym przekonują się, że łączy ich więcej niż mogliby przypuszczać. Czy będą w stanie pokonać swoje lęki i dać sobie szansę na nowe uczucie?

„Mój ostatni miesiąc” wycisnął ze mnie sporo łez. Muszę przyznać, że ta część okazała się dla mniej mniej emocjonująca. Po lekturze poprzedniego tomu spodziewałam się kolejnego potoku łez, a szczerze mówiąc nie uroniłam nawet jednej. Książkę czyta się jednak dobrze i co charakterystyczne dla autora (przynajmniej w moim odbiorze) bardzo szybko. Jak widać nie jest to wcale zależne od gatunku.

Co zatem wpłynęło na mój słabszy odbiór książki? Wątek z Dziennikiem Alternatywnej Rzeczywistości, czyli dziennikiem, który prowadzi główny bohater. No kurczę, jakoś czytając te zapiski nie przemawiało to do mnie. Rozumiem, że to był sposób poradzenia sobie z traumą głównego bohatera i tego nie neguję. Wiem, że dla wielu osób te zapiski były wzruszające, oczywiście każdy ma prawo do swojego zdanie i najlepiej samemu przeczytać i się o tym przekonać.

Nie zmienia to jednak faktu, że autor jak widać odnajduje się nie tylko w mroczniejszych klimatach, ale w gatunku young adult również. Ta seria z pewnością znajdzie swoich fanów, mojemu sercu bliższa jest nadal seria o licealistach 😊