Opinia na temat książki Mój ostatni miesiąc

Sebastian, nastolatek, który obwinia się o śmierć matki. Nie potrafi sobie z tym poradzić. Najlepszym rozwiązaniem według niego byłoby zniknięcie. Ból pomagają mu załagodzić narkotyki i alkohol. Aż pewnego dnia traci totalnie stan świadomości. Chce skoczyć. Udaje się go uratować. W domowym zaciszu dochodzi do siebie, gdzie dba o niego gosposia oraz ojciec. Magda jest jego dziewczyną i ma do niego żal. Prosi żeby zaczął ogarniać swoje życie, bo boi się, że pewnego dnia straci go na zawsze.

Ojciec chce aby syn stał się wolontariuszem w hospicjum. Z początku Sebastian uważa, że nie ma takiej opcji. Jednak, gdy poznaje ludzi, którzy zamieszkują w hospicjum i widzi ich zadowolone twarze, pomimo, że ich dni są policzone postanawia spróbować.

W hospicjum poznaje Agnieszkę, młodą dziewczynę, która większość swojego życia spędziła właśnie tu. Szybko nawiązują wspólną nić porozumienia. A pacjentka wdraża go w panujące zasady. Dziewczyna pomimo swojego stanu nie poddaje się, zawsze można dostrzec iskierki w jej oczach.

Drugą osobą, która sprawia, że Sebastian inaczej spojrzy na otaczający go świat jest Mateusz. Chłopak, który zajmuje salę jedną z dziesięciu. Został mu miesiąc życia. Lecz postanawia oszukać przeznaczenie. Czy mu się uda? Sebastian stanie mu się bardzo bliski. Pozna jego sekrety i postanowi odbudować jego relacje z rodzicami. To właśnie Mateusz sprawia, że Sebek jest w stanie przyznać się do swoich emocji i uczuć.

Bardzo przejmująca opowieść. Poruszająca dużo trudnych tematów. Począwszy od poczucia winy aż po śmierć, która przychodzi w najmniej odpowiednim momencie. Alkoholizm, który potrafi zniszczyć szczęście rodzinne, który przyczynia się do przemocy i sprawia, że odwracają się dzieci, które mają dość życia w ciągłym chaosie i braku stabilizacji.

Jak dla mnie – całość ekstra! Już nie mogę doczekać się kolejnej części, którą zacznę niebawem.