Opinia na temat książki Moja droga Emmie Blue

Pewnego dnia szesnastoletnia Emmie Blue, postanowiła, stojąc na szkolnym boisku wysłać list balonem. Znalazł go Lucas mieszkający we Francji. Najpierw napisał do niej wiadomość, później wymienili się e-mailami, paczkami, aż w końcu spotkali się na żywo i tak narodziła się ich przyjaźń. A może coś więcej? To musi być przeznaczenie, skoro mają urodziny tego samego dnia. Kiedy w dniu jej 30 urodzin, spotykają się w swojej ulubionej knajpce, Emmie głęboko wierzy, że Lucas odwzajemni jej uczucia. Jakie będzie jej zdziwienie, kiedy zamiast tego zaprosi ją na swój ślub.

Początek książki był mi bardzo bliski. Sama w wieku 16 lat byłam na tyle romantyczną osobą, że motyw z balonem czy listem w butelce idealnie by do mnie pasował. Szkoda, że się na to nie zdecydowałam.
Wrażliwość Emmie i jej naiwność również były i są nadal mi bliskie, ale udaje mi się je skrzętnie ukrywać. Jeżeli się człowiek za bardzo odkryje, bardzo łatwo go zranić. Jeżeli chodzi o rozwinięcie historii, oraz jej zakończenie, nie do końca się w tym odnalazłam. Nie przeszkadzała mi przewidywalność, ani lekkie przesłodzenie. Po prostu kolejny raz, dałam się nabrać temu co kryje się pod słowem przyjaźń. Między mężczyzną a kobietą coś takiego nie istnieje. Zawsze ktoś coś czuje więcej. I albo dojdzie do zerwania więzi, albo jedna z osób będzie żerowała na emocjonalności tej drugiej, by uzyskać coś dla siebie, wykorzystując naiwność tej drugiej.
Moja droga Emmie Blue - zasługujesz zdecydowanie na więcej. Piszę to ja Iwona z Polski. Ode mnie 6/10.