Morderstwo doskonałe

Doceniam warsztat autora. Książka jest dobra językowo. Zresztą słuchałam jego powieści sensacyjnej 'Z wielkiego zimna', która trzyma za gardło aż do końca. Ale lekki kryminał angielski mnie nie wciągnął. Może dlatego, ze nie lubię angielskich klimatów. Jako nieliczna nie trawiłam powieści wiktoriańskich, a uwielbiam jedynie pannę Marple i Poirota, ale on był Belgiem. Tutaj jest dużo angielskości. Mamy angielską prowincję, angielska hierarchia wartości, ich system oceniania ludzi, życia. Ba. Nie idźmy aż do Anglii, bo w podzamojskiej wiosce, w której przyszło mi żyć też jest podobnie, bo jest określony system 'nobilitacji społecznej', są ważni i mniej ważni i relacje międzyludzkie, które znaczą więcej niż prawda o ludziach. I to udało się autorowi ukazać w tych 200 stronach może bardziej niż Ishiguro w 'Okruchach dnia', ale nie czułam napięcia fabularnego kryminału, a to kryminał i napięcie powinno być. Szczerze mówiąc czytałam dla warsztatu autora ale wolę jego powieści kryminalne.

Autor tym razem zaprasza nas do przeczytania kryminału w stylu Agathy Christie. Prowadzącym śledztwo jest znany z innych powieści George Smiley, emerytowany pracownik służb specjalnych. Zostaje on poproszony przez swoją przyjaciółkę z wywiadu o rozwikłanie zagadki śmierci pani Rode. Przyjaciółka dostała od Rode alarmujący list, a na następnie okazało się, że ona nie żyje.. Pani Rode była żoną nauczyciela jednej z renomowanych i z długimi tradycjami szkoły prywatnej. Miejscowa policja nie jest dopuszczona do tego elitarnego towarzystwa. Smiley, jak wiadomo gentelman, mający to tego znajomego w gronie nauczycieli, zostaje dopuszczony do tego środowiska. Dzięki niemu poznajemy tą „szacowną” instytucję pełną zakłamania, ostracyzmu i niechlubnych tajemnic. Smiley dzięki rozmowom, obserwacji i własnej dedukcji rozwiązuje tą zagadkę.

Mimo, że sama intryga nie zapiera dech w piersiach, jednak język, warsztat pisarski, sposób wodzenia i zwodzenia czytelnika są doskonałe. Książka jest świetnym relaksem i czyta się ją z przyjemnością.

Książka którą chyba należałoby zaliczyć do kryminałów , dlaczego ? Otóż , z kilku powodów , zaczynając już od początku ,czyli samego tytułu w którym występuje słowo '' morderstwo '' dalej , rzeczywiście mamy tutaj morderstwo i nawet śledztwo , chociaż dość nietypowe . Bo '' typowego '' być nie może , no bo jak to można , jak mówi gorzko miejscowy komisarz policji , dopuścić aby '' zwykły '' policjant przesłuchiwał chłopców z dobrych i co ważniejsze bogatych domów ? . Chłopców ze szkoły Carne , gdzie chodzą nawet synowie możnych tego świata ? To jest drugie , kto wie czy nie ważniejsze dno tej opowieści . Le Carre opisuje świat pełen pychy , fałszywej dobroczynności , zadufania w sobie , snobizmu najgorszego gatunku . Nie ważne jest aby jak najszybciej znaleźć sprawcę ohydnego mordu , ważniejsze aby '' nie urazić '' nikogo z tej sfery nawet cieniem podejrzenia , by sprawca mógł pochodzić z ich szacownego grona . Moim zdaniem to ten snobizm zamkniętych hermetycznie społecznych kręgów , jest głównym bohaterem tego kryminału morderstwo jest przesunięte na drugi plan , w moim odczuciu mniej ważne . Ważne jest , kto ,kogo i dlaczego , zaprosił na kolację , w jaki sposób nosi zegarek , czy zgodnie z obowiązującą akurat modą . Kto ma jaki akcent , skąd pochodzi i kim są lub byli jego rodzice , oraz jakie ma się znajomości , te przymioty otwierają wiele drzwi...Książka moim zdaniem solidna . Bardzo dobry warsztat , chociaż nic odkrywczego w niej nie znalazłam .