Morderstwo na polu golfowym

Dzięki książką Agathy Christie zaczęłam czytać książki inne niż lektury szkolne. Miło było po latach znowu przeczytać jej książkę

CYKL: "HERCUKES POIROT" (TOM 2)

Tym razem sięgnęłam po "Morderstwo na polu golfowym", czyli kryminał słynnej Agathy Christie, z nie mniej słynnym bohaterem - Herculesem Poirot. To, co zaobserwowałam już na samym początku lektury, to narrator. W tej historii wydarzenia opowiada przyjaciel Poirota - Hastings. Niezbyt często spotykałam się z podobnym zabiegiem w tym cyklu (o ile w ogóle), a już trochę przeczytałam kryminałów z Poirotem.

O co mniej więcej (bez zdradzania treści) chodzi w tej powieści detektywistycznej? Nie dajmy się zwieźć tytułowi i nie wyobrażajmy sobie akcji pośród zaliczania kolejnych "dołków" przez bohaterów, czy szukania narzędzi zbrodni w postaci kijów golfowych. Nic bardziej mylnego. Tu mamy więcej niż jedną zbrodnię, tajemnicę sprzed lat, długie śledztwo i zawiłe wątki romantyczne. I to w zasadzie najlepiej określa fabułę tego tomu.

Co mi się podobało w tej książce? No właśnie nie za wiele. Jak na moją ulubioną Agathę Christie i ulubiony cykl z Poirotem: wyszło bardzo przeciętnie. Jestem w stanie wskazać bardziej to, co mi przeszkadzało. A był to z pewnością jeden zupełnie niepotrzebny, naiwny wątek romantyczny między pewnym targanym namiętnościami bohaterem, a tajemniczą osobą. Gdyby okroić książkę o ten wątek, historia raczej niewiele by straciła. Może nawet byłaby mniej chaotyczna.

Następnie, mamy nagromadzenie w fabule zawiłych wątków miłos...

Postanowiłam sobie odświeżyć kryminały Agatki, bo lata minęły. Morderstwa na polu golfowym zupełnie nie pamiętałam, co było na plus. Czytanie sprawiało mi frajdę i przypomniałam sobie jak to autorka wiele razy wywiodła mnie w pole. Ale muszę przyznać, że na pewno nie jest to Poirot w najlepszym wydaniu.

Chociaż swoją przygodę z książkami Agathy Christie rozpoczęłam, będąc jeszcze nastolatką, do tej pory nie udało mi się przeczytać wszystkich książek jej autorstwa wydanych w Polsce. Jednak jak na prawdziwą okładkową srokę przystało, kiedy tylko na rynku wydawniczym zaczęło pojawiać się jubileuszowe wydania jej publikacji, stwierdziłam, że będzie to idealna okazja, by uzbierać całą kolekcję, a przy okazji odświeżyć sobie nieco znajomość jej dzieł literackich oraz poznanie tych, których nie miałam wcześniej okazji czytać.

Jedną z takich wcześniej nieznanych mi książek jest właśnie "Morderstwo na polu golfowym". Czy tym razem królowej kryminałów udało się mnie wywieźć w pole rozwiązaniem zagadki tajemniczego morderstwa? Już spiesze z wyjaśnieniem.

Tym razem Herkules Poirot otrzymuje wiadomość z prośbą o pomoc od znanego południowoamerykańskiego milionera Renaulda. Kiedy detektyw decyduje się pojawić w jego posiadłości — willi Genèvieve, okazuje się, że jej właściciel został w nocy zamordowany. Czy i tym razem belgowi uda się rozwiązać zagadkę morderstwa? Tego dowiecie się, sięgając po "Morderstwo na polu golfowym"!

Muszę przyznać, że była to jedna ze słabszych książek Agathy Christie. Chociaż jest bardzo krótka i dzięki stylowi autorki czytało się ją błyskawicznie, miałam wrażenie, że sama otoczka zbrodni została zbyt rozwleczona, przez co w zakończeniu zabrakło mi elementu zaskoczenia. Oczywiście jak na królową kryminałów przystało, Christie kręc...

Miejsce akcji ograniczone do jednej miejscowości, zamknięte grono podejrzanych i ich mglista przeszłość, na pozór oczywiste rozwiązanie zagadki i liczne zwroty fabularne - Christie taką jaką znam, a na pewno bliźniaczy schemat w porównaniu do „Tajemniczej historii w Styles”. Jest to zaleta i wada. Wiemy czego się spodziewać. Mamy do dyspozycji magiczne drzewo, które zawsze wygląda tak samo, ale oferuje nam różne owoce. Mnie ta forma lekko drażni. Historia jest angażująca i ciekawa, główni bohaterowie dają się lubić, jednak czuję się jakbym oglądał Scooby Doo. Niby inne, ale ciągle takie samo.

Absolutnie nie przekreślam Królowej kryminału. Dalej będę czytał jej książki, chcę poznać dalsze losy dwójki przyjaciół, zaznajomić się z panną Marple. Hype minął i przeczytam jak wpadnie w ręce, czy trafi się okazja. Niczego autorce nie umniejszam, bo i jak, jest fenomenem! W moim odczuciu jej styl się zestarzał. Szkoda.

Jedna z lepszych powieści Christie, przedstawiająca Herculesa Poirot w szczytowej formie. Ciekawa intryga i liczne zwroty akcji sprawiają, że trudno odłożyć tę książkę nie poznawszy zakończenia.