Na krawędzi cienia

Dylematy Anioła Nocy

Po traumatycznych przeżyciach wieńczących „Drogę Cienia” Kylar ma tylko jedno pragnienie: wyjechać z Cenarii, rozpocząć nowe życie z Eleną i Uly, zaznać choć trochę osobistego szczęścia. Dla Elene chciałby się zmienić, porzucić „fach” zabójcy, cieszyć się spokojną, rodzinną codziennością. Ale czy potrafi? Czy jest w stanie aż tak się zmienić? Odwrócić się plecami do dotychczasowego życia, już więcej nie wykorzystywać magicznych zdolności, nie reagować na prośby przyjaciół znajdujących się w niebezpieczeństwie, nie bronić słabszych, nie angażować się, nawet gdy zło i przemoc stają niemal u jego drzwi? Kylar musi dokonać wyboru...
Brzmi znajomo? Owszem, bo to znany schemat. Główny bohater jest rozdarty między miłością, a poczuciem obowiązku; między odpowiedzialnością za ukochanych, a powinnością wobec przyjaciela i drugą – być może ważniejszą – powinnością wynikającą z uprzywilejowania: wszak dysponuje on potężną mocą magiczną, której można użyć do pokonania najeźdźcy i ochrony niewinnych. Częścią schematu jest również jasny podział między głównymi adwersarzami: Król-Bóg jest zły, okrutny, bezlitosny, a pokonany Logan – uczciwy, sprawiedliwy, skłonny do poświęceń. Na szczęście nie wszyscy bohaterowie ocierają się o doskonałość: są wśród nich arystokraci, dla których walka z najeźdźcą jest tylko etapem przejściowym w dążeniu do zajęcia opuszczonego tronu oraz pozbawieni dochodów cenaryjscy przestępcy, którzy w okupowanym mieście codziennie walcz...

Hmm... Można by ująć błędy w książce jednym zdaniem: za dużo miłości za mało zabijania. Niemniej jednak spodobała mi się. Ciężko komukolwiek ją streścić czy opisać, bo za dużo się dzieje. Niestety niektórych wątków wolałabym uniknąć i nie czytać ich wcale, ponieważ były po prostu nudne. Ostatnie strony, już dosłownie epilog- to było niezwykłe zaskoczenie. Aż chce się sięgnąć po kolejną część. Myślę, że cała seria jest niedoceniana lub po prostu za mało osób o niej wie a jednak warto ją przeczytać. Trochę tak beż ładu i składu ale myśl jest jedna: Gorąco polecam.

Dla mnie świetna, choć momentami nudna. Wątki z Loganem były fantastyczne, jego odsiadka na Dnie przyprawiała o dreszcze. Końcówki w powieściach zwykle są lepsze niż reszta książki - także i tutaj świetne zwieńczenie akcji. Weeks ma sporo ciekawych pomysłów, które umie wprowadzić w odpowiednich momentach :)

Też przyznaje fakt, że momentami jest nieco nudna, ale znowu innymi ciekawa. Czytałam ją jak najszybciej,a by dowiedzieć się co będzie dalej, no i co stanie się z księżniczką więzioną przez okrutnego Króla-Boga.

Przyznam, że jakoś nie byłam zachęcona do jej czytania, ale pierwsza zrobiła na mnie takie wrażenie, że musiałam po nią sięgnąć. I nie żałuję. Bywała momentami nudna, ale nie tak, żeby zrezygnować z czytania.