Narbenkind

 Duet Erik Axl Sund w drugim tomie cyklu " Oblicza Victorii Bergman ", również mnie nie zachwycił, wbrew moim nadziejom, że będzie inaczej . Wzorem innych czytelników opiniujących tę pozycję, ja także miejscami byłam już tak znużona że tylko wysiłkiem woli nie rzuciłam tej książki w kąt. Moje, nabyte wiele lat temu przekonanie każe mi zawsze kończyć to co zaczęłam i często działa przeciwko mnie, powodując iż nie umiem odłożyć niedokończonej książki . W tej części wychodzą na jaw okoliczności które spowodowały iż tytułowa Victoria Bergman jest właśnie tym kim jest i zachowuje się właśnie tak a nie inaczej . W pierwszej części była to jeszcze jakaś tajemnica, która wprowadzała trochę ciekawości . Teraz sytuacja się wyjaśnia, jednak te wyjaśnienia to powielane już wielokrotnie pomysły . W dodatku opisane tak nudnie iż nie wywoływały u mnie żadnych emocji . Nawet miejscami obrzydliwe opisy pewnych czynności co najwyżej marszczyły mi nos, jakbym poczuła nieprzyjemny zapach przechodząc koło miejskiego szaletu, czysto fizyczna reakcja, a nie emocjonalne zaangażowanie. Właściwie cała druga część jest o Victorii i jej '' obliczach '' jednak są one tak płaskie i jednostajne że niemal nie do odróżnienia . Brakuje mi też opisów emocji głównej bohaterki . Są tylko opisy jej czynności lub stanów w jakich się znajduje '' miała mokrą kurtkę '' ; odkryła że w szafce stoją jej zabłocone buty '' itd , itp. Oczywiście są i kolejne zabójstwa nawet dość bestialskie, jest i komisarz Jeanette K...

Niezmiennie, jak przy ocenie pierwszej części trylogii “Traumę” również polecam. Jak dla mnie cykl tych powieści jest rewelacyjny. Wciąż zadziwia mnie, jak wiele wątków, nazwisk, faktów i wydarzeń zostało połączonych w jedną całość. Oczywiście po przeczytaniu wszystkich części mam już inne spojrzenie na te książki, ale faktem jest, że autorzy wykazali się rewelacyjną wyobraźnią oraz umiejętnością przelania swoich myśli na papier. Jeśli szukasz czegoś, co Cię mocno zainteresuje i “przyspawa” do fotela, to sięgnij właśnie po te powieści.

Cała recenzja: https://znakomita.com/2020/09/14/trauma-39-2020/