Opinia na temat książki Nie czyń drugiemu

Rafał Adamski, początkujący prokurator, otrzymuje sprawę, która tylko na pierwszy rzut oka wydaje się prosta. Niestety, wszystko komplikuje jedna noc, podczas której Rafał zabalował i nie pamięta z niej prawie nic. Oskarżenia, intrygi, kłamstwa i tajemnice zmieniają życie młodego prokuratora. Co wspólnego ma morderstwo z kontrwywiadem, terrorystami i ogromną fortuną? Czy lepiej będzie jeśli Rafał pozna prawdę? Czy może życie w niewiedzy będzie dla niego bezpieczniejsze?

Nie lubię odkładać książek nie poznawszy historii do końca. W tym konkretnym przypadku, modliłam się o jak najszybszy koniec. To kompletnie nie mój klimat. Po przeczytaniu opisu spodziewałam się wielu emocji i intryg, a otrzymałam ... hmm ... nudę. Początek zapowiadał się obiecująco. Niestety, im dalej w las, tym było gorzej. Mam wrażenie, że wielowątkowość tej historii działała tutaj na niekorzyść. Tym bardziej, że nie wszystkie wątki zostały należycie wyjaśnione. Po co zaczynać coś, co na końcu i tak porzuca się bez rozwiązania? Główny bohater był nijaki i w ogóle go nie polubiłam. Brakowało mu charakteru. Żadna z pozostałych postaci również nie zapadła mi w pamięci. Cóż... Nie ma takiej książki, która by wszystkim przypadła do gustu. Oczywiście są osoby, którym ta książka się spodoba, dlatego nie będę Was zniechęcać. Natomiast ja się z nią nie polubiłam i raczej nie sięgnę więcej po twórczość tego autora.