Opinia na temat książki Nie ma tego złego

Karolina zostaje aresztowana za jazdę pod wpływem alkoholu. W prasie aż huczy, odwracają się od niej “najlepsi” przyjaciele, a dla jej wysoko postawionego męża to najlepsza okazja, by wymienić ją na lepszy model. Miriam ma przeczucie, że jej mąż coś ukrywa, choć nie naciska zbyt mocno, bo sama ma wiele za uszami. Emily od lat przyjaźni się z Miriam. Spróbuje odzyskać dobre imię Karoliny.

Była supermodelka, prawniczka i konsultantka do spraw wizerunku… Co się stanie, gdy te trzy kobiety z wielkiego świata połączy wspólny cel? “Nie ma tego złego” to trzecia część cyklu “Diabeł ubiera się u Prady”. Przewijają się tu postaci z poprzednich książek, więc dobrze mieć o nich jakiekolwiek pojęcie. Mam ogromny problem z oceną tej książki… Biorąc ją do ręki, liczyłam na szalone i wciągające perypetie bohaterek — dokładnie to dostałam. Akcja osadzona jest w bogatym środowisku, w którym właściwie nie istnieją problemy dnia codziennego. Podobał mi się pomysł na fabułę i cała utkana intryga. A mimo to, kiedy skończyłam tę książkę, nie czułam efektu wow. Historia nie zrobiła na mnie żadnego emocjonalnego wrażenia, nie wyróżniła się niczym szczególnym. To po prostu jedna z tych powieści, która pozwala oderwać się od obowiązków, by zająć głowę czymś dużo lżejszym. “Nie ma tego złego” nie sprawiła, że nerwowo spoglądałam w jej stronę, marząc o tym, by rzucić to, co robię i wpaść w jej objęcia. Ta książka po prostu była i zapewniła mi trochę rozrywki, by niedługo po jej zakończeniu ot tak o niej zapomnieć. Myślę jednak, że ta książka znajdzie swoich fanów. Szczególnie ze względu na bardzo lekkie pióro pisarki i ciekawe poczucie humoru. Tym razem nie zostałam ogromną fanką tytułu, bo choć leciały iskry, to nie zapłonęło między nami.