Nie mogłem być inny. Zagadka Macieja Słomczyńskiego

“Gdy zaczęłam poszukiwania, których wynikiem stała się ta książka , zamierzałam wszystko odtworzyć i wszystko zrozumieć. Gdy jednak odkrywałam nieznane mi fakty, rodziło to nowe pytania. Stopniowo godziłam się z prawdą, że pewnych odpowiedzi nie uda mi się znaleźć nigdy, bo życie drugiego człowieka jest tajemnicą, jakiej nie można w pełni ogarnąć i zrozumieć. Tym bardziej życie bliskiej osoby, ponieważ brak dystansu zmniejsza ostrość widzenia rzeczywistości.”

“Nie umiem wytłumaczyć mojej ciekawości niczym prócz tęsknoty. Tęsknoty za drugim człowiekiem. Może to, co łączy mnie z Maciejem Słomczyńskim - moim ojcem, który należy już do historii, jest moim usprawiedliwieniem? Tęsknoty za przeszłością - wszyscy podejmujemy czasami desperackie próby cofnięcia czasu, odwrócenia tego, co nieodwracalne.”

“Pozostawił mnie samego, sławiącego świst bata, w obawie, aby nie spadł mi na grzbiet. Jakby powiedział poeta, a może nawet kilku poetów. Ale zapomnieć nie umiem.”

“W związku z przesłaną mi umową komunikuję, że nie zgadzam się na zamieszczenie w przygotowywanej przez Was antologii moich opowiadań noweli o Nowej Hucie. Jest to grafomania tak straszliwa, że przypomnienie jej nawet z notką, że byłem młody i nic jeszcze nie umiałem, nie zrekompensowałoby mi wstydu”