Opinia na temat książki Nie oddam dzieci!

Jak najbardziej rozumiem nieprzychylne recenzje. Sama miałam ochotę trzasnąć książką, niedoczytać lub zwymyślałam po cichu głównego bohatera. Zgodzę się też z opinia, że są w niej niedociągnięcia, może narzucanie i utrwalanie schematu, że ludzie z BMW są tymi złymi, brak może rozpoznania „terenu” przed opisaniem co niektórych rzeczy. Niemniej jednak, w każdym kłamstwie jest coś z prawdy… ksiazka mimo wszystko wzrusza ze względu na dzieci, ale człowiek zaczyna się zastanawiać czy właśnie te 30 sekund, które myślimy, ze zaoszczędzimy spiesząc się samochodem, moglibyśmy poświęć na zwykły uścisk kogoś kogo kochamy. Ksiazka porusza kwestie żałoby i depresji, fakt, może trochę nieudolnie, ale ważne, by była poruszana i ludzie mieli świadomość, że zawsze może znaleść się ktoś, kto pomoże. Nie ważne czy „swój” czy „obcy”, ważne by się nie bać po ta pomoc sięgnąć. Każdy z tej książki wyniesie własne spostrzeżenia i wnioski. Ja zawsze staram się „wydłubać” to co jest dla mnie ważne i co mnie porusza.