Opinia na temat książki (Nie) żenię się

Kolejna książka spod ręki autorki, którą czytałam z wielką przyjemnością. Tym razem Nathalie dodała, więcej wątków humorystycznych, jednak jej lekki styl i umiejętność ukazywania ludzkich emocji jest nadal na najwyższym poziomie.

Róża właśnie rozstała się z chłopakiem, jest w szoku ponieważ wcale z tego powodu nie jest jej przykro, wręcz przeciwnie czuje ulgę. Jedyne co ją dobija to fakt, że zostanie “starą panną”. Kobieta prowadzi kwiaciarnie i jest znaną dekoratorką ślubną. W drodze na jedno ze zleceń zostaje zatrzymana przez policję, grozi jej wysoki mandat, a ilość punktów karnych niejednego przyprawiłaby o zawał. Róża próbuje dogadać się z przystojnym starszym aspirantem Amadeuszem, niestety mężczyzna jest nieugięty. Cóż wkrótce okaże się, że kobieta będzie miała okazję się odegrać. Amadeusz okazuje się jej przyszłym zleceniodawcą, a jego narzeczonej bardzo mocno zależy by to właśnie Róża wykonała dekoracje ślubne. Co wyniknie z tej nagłej znajomości, czy Amadeusz będzie wytrwałym narzeczonym, czy Róża uniknie cierpień?

Książka pełna jest zaskakujących splotów zdarzeń, zakazanych uczuć i bólu. To wszystko owinięte zostało rewelacyjnym humorem i wpadkami bohaterów. Autorka stworzyła po raz kolejny niepowtarzalną historię, dwójki ludzi, którzy walczą z przeszłością, teraźniejszością i przyszłością. To moja czwarte spotkanie z piórem Nathalie i jestem pewna, że nie ostatni. Uwielbiam jej styl, poczucie humoru i emocjonalność. Jej powieści zawsze wyciskają mi z oczu łzy i to jest moim zdaniem genialne. Skoro czytelnik tak mocno zżywa się z bohaterami to znaczy, że są oni jak prawdziwi.