Niebieska Księga z Nebo

Manon Steffan Ros
8.1 /10
Ocena 8.1 na 10 możliwych
Na podstawie 10 ocen kanapowiczów
Niebieska Księga z Nebo
Lista autorów
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
8.1 /10
Ocena 8.1 na 10 możliwych
Na podstawie 10 ocen kanapowiczów

Opis

Siôn jest zbyt mały, żeby pamiętać, jak wyglądało sztuczne światło, ale jego matka Rowenna ma doskonałą pamięć: jej codzienność nie różniła się niczym od życia innych mieszkańców sennego walijskiego miasteczka. Pewnego dnia, pod wpływem niewyjaśnionych okoliczności, wszystko się zmienia. Samotna matka z kilkuletnim synkiem musi walczyć o przetrwanie, podczas gdy kolejni ludzie z jej otoczenia bezpowrotnie znikają.
Piękna opowieść o sile woli, szukaniu rozwiązań w obliczu ekstremalnych zdarzeń i odnajdywaniu radości nawet w trudnych chwilach. Czy po końcu świata wciąż pozostaje nadzieja na nowe życie? Czy tęsknimy za dawnym życiem? A może, po zbudowaniu wszystkiego od początku, wcale nie chcemy wracać do tego, co było?
Data wydania: 2020-10-30
ISBN: 978-83-958009-6-2, 9788395800962
Wydawnictwo: Pauza
Stron: 144
Mamy 1 inne wydanie tej książki

Autor

Manon Steffan Ros Manon Steffan Ros Manon Steffan Ros to walijska pisarka młodego pokolenia, wszechstronna artystka: pisze powieści, sztuki teatralne i scenariusze filmowe. Jest laureatką nagród zarówno za dzieła artystyczne wystawiane na scenie, książki dla dzieci, jak i powieść dla ...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Książka Niebieska Księga z Nebo nie ma jeszcze recenzji. Znasz ją? Może napiszesz kilka słów dla innych Kanapowiczów?
️ Napisz pierwszą recenzje

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@mewaczyta
2023-08-14
7 /10
Przeczytane

Czy powieść postapokaliptyczna może ociekać czułością? Czy poza niepewną przyszłością, trudnymi warunkami i tęsknotą za tymi, co odeszli, można odnaleźć w niej ciepło?

„Niebieska księga z Nebo“ to łagodna dystopia, w której świat opowiada matka oraz syn. Piszą dziennik, który opiera się na codziennym życiu po Kresie oraz rzeczywistości zaraz przed nim. Czuć w nich pewną tęsknotę za społeczeństwem oraz wygodnym życiem, a jednocześnie okropny lęk przed zmianami, jakie cywilizacja, gdyby kiedykolwiek została odbudowania, mogłaby za sobą nieść. Doświadczają dużej straty, czują się niczym jedyni oceleni, szanują każdy niepozorny z naszej perspektywy przedmiot. Przede wszystkim jednak tworzą bliską relację, w której znajdują oparcie.

Powieść Manon Stef­fan Ros to nie tylko powieść walijska, ale też laurka dla literatury walijskiej w ogóle. Matka i syn siłę czerpią z książek swojego regionu, poznają najważniejszych autorów okolicy, więc dla wielu twórców znajduje się miejsce właśnie w tej książce. To jedynie wzmianki, ale podkreślają odrębność języka oraz kultury. Akcent znaczący dla świata, w którym Walia to jedynie Wielka Brytania.


„Czy to brzmi strasz­nie? Kres? Utra­ta wszyst­kie­go i wszyst­kich, roz­pad spo­łe­czeń­stwa, świat w ru­inie?“


Jak dla mnie „Niebieska księga z Nebo“ to powieść niezła i przyjemna. Wypełniona uczuciami. Nie na tyle dobra, by zapaść mi w pamięć, ale angażująca i warta poświęconego czasu. Melancholijna ...

× 5 | link |
@flatreads
2023-08-07
9 /10
Przeczytane postapokalipsa

Niepozorna niebieska książeczka zwana "księgą". To zbiór rozdziałów pisanych po nadejściu Kresu, raz z perspektywy syna, a raz oczami matki.

Matka z dwójką dzieci – nastoletnim synem i około dwuletnią córeczką. Czy aby na pewno są jedyni na świecie?

Motyw postapo ma szczególne miejsce w moim sercu. A zwłaszcza takie kameralne historie, skupiające się na konkretnej, małej grupie postaci, tułających się po opustoszałym świecie. Wartością dodaną będzie na przykład zaliczanie ustalonych przez siebie questów lub samodzielne budowanie swojego życia na nowo – w 𝘕𝘦𝘣𝘰 to wszystko jest. I co tu dużo mówić, zakochałam się. 🤗

Wiele obrazów ciągle mam w głowie – niektóre ze względu na swoją drastyczność (np. królik-mutant), inne przez ogrom smutku (powinnam była się tego spodziewać, a i tak byłam bliska czytelniczej rozpaczy), ale są też takie, które budzą bardzo pozytywne emocje. W temacie tych mniej przyjaznych wizji – teraz za każdym razem, gdy w deszczowy dzień widzę chodnik pełen ślimaków bez skorup, myślę o tej jednej konkretnej scenie z książki (pozdro dla kumatych 🤪).

Książka mimo że jest piękna, zawiera momenty potencjalnie odpychające dla wrażliwszych czytelników. Ale nurt postapo jest w tym temacie usprawiedliwiony, to trzeba zaznaczyć. Mnie 𝘕𝘦𝘣𝘰 wessało totalnie, wciągnęłam ją w dwa dni! Postać Siôna jest niesamowita. Podobnie jak język i sposób opisywania wydarzeń. Naprawdę warto, oczywiście jeśli choć trochę ciągnie Was do takich klim...

| link |
ZI
@zima3
2023-08-28
10 /10
Przeczytane
@Anna_Krasniewicz_Frys
2022-12-20
8 /10
Przeczytane
@Aleksandra_99
2022-08-16
8 /10
Przeczytane
@Possi
2021-12-26
8 /10
Przeczytane 2021
@Galene
2021-12-01
7 /10
Przeczytane Ebooki
@potarganerude
@potarganerude
2021-05-06
8 /10
Przeczytane
MO
@Moniskape
2020-12-10
7 /10
Przeczytane
@elutka_a
2020-12-08
9 /10
Przeczytane PAUZA

Cytaty z książki

Brak ludzi, brak pośpiechu, te wszystkie cudowne braki. Życie.
Uda­wa­li­śmy, że w po­sia­da­niu dzie­ci jest ele­ment mę­czeń­stwa, że od­kła­da­my sa­mych sie­bie na bok, żeby za­pew­nić im lep­szy los. Jed­nak w grun­cie rze­czy lu­dzie mieli dzie­ci, aby nadać sens wła­sne­mu życiu. Żeby upew­nić się, że mają na tym świe­cie swoją rolę do ode­gra­nia.
Nie wszyst­ko trze­ba za­cho­wać na pi­śmie i pa­mię­tać.
Kiedy nie ma za wiele do jedzenia, nie ma ludzi, radia i Facebooka, zaczynam we wszystkim dookoła dopatrywać się ludzkich emocji. Kartoflisko ma dobry nastrój w pogodne wiosenne dni. Dom miał dość i pozwolił na kolejną dziurę w dachu. A Pogoda to niemiłe, kapryśne stworzenie, podobne do człowieka, kiedy wpada w furię bez powodu.
Dodaj cytat
© 2007 - 2024 nakanapie.pl