Opinia na temat książki Nieprzeciętna Grace

Książka to opowieść matki o swoim dziecku u którego zdiagnozowano zespół Aspergera (całościowe zaburzenie rozwoju mieszczące się w spektrum autyzmu). To opowieść o ciągłej walce z przeciwnościami losu, z urzędnikami, którzy nie chcą przyznać małej Grace oświadczenia o specjalnych potrzebach edukacyjnych, które umożliwiłyby zatrudnienie dodatkowego nauczyciela a tym samym ułatwiłyby jej naukę. Z dziećmi z klasy, które nękają dziewczynkę, wyśmiewają się z niej, dokuczają. Z nauczycielami nie rozumiejącymi potrzeb dziecka i przyczyn zachowania. Matka Grace bierze udział w maratonie w ramach fundacji zrzeszającej osoby z autyzmem. Walczy nie tylko ze swoim ciałem, które musi ćwiczyć, ale także z psychiką. Ma wzloty i upadki, ale dzięki innym rodzicom mającym dzieci z zespołem Aspergera i rodzinie staje na wysokości zadania. Dla Grace. Polecam tę książkę, ponieważ to piękna opowieść o matce, która dla swojego dziecka zrobi wszystko. I o samym dziecku żyjącym w świecie, którego nie zawsze rozumie, wśród rówieśników, którzy niekoniecznie ja akceptują. "Nieprzeciętna Grace" pokazuje stosunek społeczeństwa do osób z niepełnosprawnością, o odtrącaniu i braku zrozumienia. Uświadamia nam jak bardzo osoby niepełnosprawne i ich rodziny tego zrozumienia i akceptacji potrzebują.