Noc w Berlinie

Kiedy skończyłam czytać tytuł „Noc w Berlinie” oraz w trakcie trwania tych emocji po przeczytaniu szukam, gdzie mam kolejny tom, patrząc na stronę L.C. zorientowałam się, że był to trzeci tom, a nie, jak zakładałam, pierwszy. No, takiej gafy już dawno nie strzeliłam. Sama nie wiem, jak to się stało, ale uwierzcie mi na słowo, że wszystko było zrozumiałe. Czytając opisy, wiem już, że można czytać, nie trzymając się kolejności, lecz podobno gdzieś wspólne wątki przeplatają się, więc biorę się za pierwszy tom i później napiszę własne wrażenia i czy faktycznie można czytać (że tak się wyrażę) od końca :p.

Powiadają, że, „w małym ciele, wielki duch”, to chyba tak było, ale nie jestem pewna.

Dzisiejsza książka idealnie to określa. W ramach współpracy barterowej przy tej serii nie spodziewałam się, że będę miała jedną z tych perełek, o których warto mówić, pisać. W opisach książki, jakie dostępne m.in. na stronie wydawnictwa Dobra Literatura, dowiecie się o czasie akcji, miejscu, więc jeżeli jesteś miłośnikiem albo lubisz książki, w których akcja dzieje się w okresie II Wojny Światowej, a miłość, pasja do tego, co się kocha, muszą zmagać się z przeciwnościami losu, jakie narzucił im człowiek, którego „wielbiły” niemieckie tłumy, to zapraszam do siebie. W niektórych recenzjach, gdzie temat wojny i tej całej krzywdy był poruszany od początku po ostatnią stronę, podkreślałam, że do relacji z drugą osobą nie potrzeba wojen, przemocy, bólu?! Nigdy nie ...

Podczas świąt nie czytałam książek świątecznych.
Przeczytałam jedną z książek Trylogii Niemieckiej Grzegora Kozery pt. "Noc w Berlinie".

Jaka to była dobra książka.

Zacznę od tego, że ostatnimi laty na półkach księgarni pojawia się mnóstwo pozycji opisujących czasy wojenne. I ja również bardzo często po nie sięgam. Poznałam dzięki temu perspektywę wojny widzianą oczami osób mieszkających w Polsce.
A tu mamy zupełnie inny świat.

Poznajemy Joachima Wernera, który całe swoje dotychczasowe życie mieszkał w Berlinie. Jego ojciec był Niemcem, matka polską Żydówką.
Joachim jest wziętym malarzem, specjalizuje się w kobiecych aktach, doskonale sobie radzi, żyje na wysokim poziomie, kobiety lgną do niego.
Niestety lata 30 to czas, kiedy do władzy zaczynają coraz brutalniej dochodzić naziści.
Berlin zmienia się. Zaczynają się represje, zastraszania, pobicia a nawet tajemnicze zniknięcia ludzi, którzy nie są czystej krwi Aryjczykami.

A to, co autor zawarł w epilogu (czego oczywiście nie zdradzę), to już mnie totalnie zaskoczyło.
Uwielbiam czytać takie książki, takie historie.

Panie Grzegorzu, chylę czoła. Bez zastanowienia zaczęłam czytać "Berlin, późne lato". A na półce przy łóżku czekają jeszcze" Króliki Pana Boga".

Bardzo serdecznie polecam wszystkim przeczytać "Noc w Berlinie". Nie będziecie żałować.
Ja teraz tę książkę dałam mężowi, ciekawa jestem jego opini...