Oczko Miniatury (anty)klerykalne

To bardzo dobra książka. Takie opowiadanka, nowelki na temat księży, wiernych, Kościoła współczesnego i jego problemów. Ani kapłani, ani wierni nie są idealizowani. W sumie to w kilku opowiadaniach autor świetnie pokazuje jak to na wyższych szczeblach duchowieństwa i niższych te problemy są tuszowane. Za rutyną, bezdusznością, egoizmem i zwykłą utratą duchowości, ale i poważnymi grzechami tuszowanymi przez biskupstwa. Księża 'z powołania' to w tej książce rzadki gatunek. Powszechniejsza jest głupota, chciwość, obłuda, pazerność, ale i samotność tych uczciwych. To książka dla ludzi, którzy troszczą się o los Kościoła.

Dwadzieścia jeden krótkich opowiadań ukazujących życie księży. Życie ludzi, którzy z różnych pobudek obrali właśnie taką drogę swojego życia. Nie oskarża, nie krytykuje, ale ukazuje, że jak w każdej społeczności są postawy skrajne i jest cały środek. Wyświęcenie nie zmienia człowieka, nie przestaje być grzesznikiem, który ciągle szuka drogi. Z wrażliwością, ale też z poczuciem humoru ukazuje świat w pewien sposób nieznany. Skłania do refleksji i przyjrzeniu się światu wokół nas. Książkę napisana lekkim językiem na jeden wieczór, aby przeczytać i zadumać się nad nią.