James Fenimore Cooper, urodzony w 1789 roku w Burlington w stanie New Jersey, rozpoczął karierę literacką około trzydziestego roku życia. Pierwszym sukcesem Coopera była powieść "Szpieg" (1821). W roku 1823 publikuje autor swoją pierwszą książkę morską, "Pilota", a w roku 1827 "Czerwonego korsarza", odnosząc kolejny sukces.
Zachęcony sukcesem Cooper zaczyna pracę nad cyklem powieści z życia Indian północnoamerykańskich. Cykl ten, znany jako "Pięcioksiąg przygód Sokolego Oka", wszedł do trwałego dorobku literatury światowej, a autorowi zapewnił czołowe miejsce w gronie ówczesnych pisarzy. Składają się nań: "Pogromca Zwierząt", "Ostatni Mohikanin", "Tropiciel Śladów", "Pionierowie" i "Preria".
"Ostatni Mohikanin" (1852), druga powieść "Pięcioksięgu przygód Sokolego Oka", zdobyła sobie największą popularność czytelników. Książka ta to realistyczny obraz życia plemion indiańskich w latach intensywnej kolonizacji Ameryki Północnej przez białych, fascynujący wielką przygodą, przemawiający do czytelnika egzotyką puszczańskiej scenerii, prawdą o czerwonoskórych i białych tamtych czasów.