Preria

Ciężko znaleźć słowa na opisanie tego, jak przerażająco nudna jest ta książka.
Rozmowy bohaterów, obojętnie z kim prowadzone, przypominają kwestie aktorów teatralnych odgrywających dramat. Egzaltowane, napuszone, wzniosłe i kompletnie nierealne. Nieznośny, odpychający styl.
Te dialogi przytykane są podobno scenami akcji. Podobno, bo z akcją, dynamiką, to te fragmenty mają raczej mało wspólnego. Bohaterzy biegną w jedno miejsce, gadają, uciekają w inne miejsce, gadają, a chwilę potem uciekają w jeszcze inne miejsce. Taki berek w dużej skali.
Jak zwykle do końca, desperacko liczyłem na jakiś zryw, co przypominało spacer w skwarze ze skręconą kostką.
Ani klimat tytułowej prerii ani pojawiające się co jakiś czas opisy natury, nie ratują tej książki od katastrofy.