Otwarte drzwi

Marceli mieszka w Anglii, spędził dziesięć długich lat w więzieniu. Po wyjściu siedzi zamknięty w domu, nie ma ochoty na nic, nie ma pracy, przyjaciół. Do czasu, aż poznaje swojego rodaka – Polaka, który roznosi gazety. Spotkania przy piwie, rozmowy o niczym i o wszystkim, pozwalają mu pomalutku wrócić do „normalności”. Zaczyna pracę, roznosi gazety. Pewnego dnia w jednej z nich widzi Emilię, która jest tancerką w teatrze. Zaczyna regularnie chodzić na jej spektakle, aż pewnego dnia zaczynają się spotykać. Nie jest to prosta relacja. Mężczyzna kocha ją od dawna, jednak przeszłość, której częścią jest jej ojciec, wraca w najmniej odpowiednich momentach. Czy miłość ma szansę pokonać przeszłość? Czy Marceli ma szansę na normalne, szczęśliwe życie? Co wspólnego ma ojciec Emilii z przeszłością mężczyzny?

Historia dość ciekawa i wciągająca. Zdecydowanie mi się podobała, jednak nie do końca podobał mi się styl pisania autora. Czasami, chociaż dość rzadko, gubiłam się (za dużo działo się naraz, za wielkie były przeskoki w wydarzeniach). Jednak biorąc pod uwagę całą książkę, zdecydowanie mi się podała, a te drobne minusy dało się „przeżyć”.

Głównym bohater – Marceli jest bohaterem z przeszłością, z którą nie do końca potrafi sobie poradzić. Czasem jego zachowanie nie do końca mi się podobało (jak na przykład uciekanie od problemów, poprzez nie otwieranie Emilii drzwi przez parę dni). Jednak ogólnie go polubiłam, tak samo, jak Emilie. Dla mnie bohatere...