Paryski apartament

Paryż kojarzy mi się przede wszystkim z klimatycznymi uliczkami, w których przycupnięte co rusz kawiarenki wabią zapachem kawy i croissantów.

Lucy Foley w thrillerze „Paryski apartament” zabiera nas w podróż, która ukazuje zupełnie inne oblicze Paryża. Mroczne, pełne sekretów i niewyobrażalnie drogiego wina i dostępne tylko dla wtajemniczonych.

Paryski apartament, do którego przyjeżdża uciekająca od swego dotychczasowego życia Jess, zachwyca ekskluzywnością, ale jej pobyt od początku nie zapowiada się sielankowo. Przyrodni brat Ben, który miał wyczekiwać jej przyjazdu, znika, a Jess jest coraz bardziej przekonana, że coś mu się stało. Pierwsze kroki kieruje ku sąsiadom, którzy okazują się tyleż oryginalni, co zagadkowi, a na pewno niezbyt przychylnie nastawieni. Każdy jest w jakiś sposób powiązany z jej bratem, tylko czy ktoś z nich mógł przyczynić się do jego zniknięcia?

Czy Ben, który swojego niesamowitego czaru używał niczym broni, w końcu się doigrał? A może jego zniknięcie ma coś wspólnego z prowadzonym przez niego śledztwem dziennikarskim? I dokąd doprowadzi Jess jej impulsywność i dociekliwość?

Z opisów autorki nie wyłonił się obraz Paryża, jaki znam. Nie czułam w książce tego klimatu, który chłonęłam spacerując jego uliczkami. Lucy Foley skupiła się za to na zbudowaniu poczucia niepokoju i nieufności do każdego z bohaterów uderzającego od pierwszych stron. Każdy jest w tej historii podejrzany, a retrospekcje stopniowo ukazują s...

Trzy dni temu swoja premierę miała niesamowicie hipnotyzująca książka. Pisana z perspektywy kilku postaci, które dzielą się na wylewne, które dokładnie opisują co w danym momencie czują, bądź czuli i nie ukrywają niczego przed nami. Lecz są i takie, które czasem piszą hasłami, pozostawiają nas w niepewności i nie zawsze kończą swoje zdania. Czytamy o nich naprzemiennie, przez co niekiedy sama się poganiałam, by jak najszybciej dojść do rozwiązania danej sprawy. Co do postaci, to każda, ale to naprawdę każda ma swoje tajemnice, każda początkowo nie mówi o sobie prawdy i tak naprawdę nie mamy pojęcia co kombinują. Jess będzie musiała rozgryźć czy coś ich łączy ze sobą i dlaczego tak różnorodni w obejściu i życiu mieszkają pod jednym dachem wielkiego i bogatego apartamentu.
Największym problemem będzie tutaj poszukiwanie poszlak w niespodziewanym zniknięciu brata Jess. W końcu umówiła się z nim w tym miejscu, a nic nie wskazuje na to, by gdzieś pojechał, by ktoś mu zrobił krzywdę, ani by uprzedził kogokolwiek o swojej nieobecności. Szuka go wiele osób, ale nie należy tutaj ufać nikomu.
Zadziwiające było dla mnie to, że prawie każda postać miała tu swoje życie osobiste, które w pewien sposób łączyło się z całą sprawą. Wciąż jestem pod ogromnymi emocjami nawet po skończeniu tej książki. Autorka pisała ją pod koniec ciąży i później po porodzie z dzieckiem przy piersi. Musiała mieć naprawdę ogromne opanowanie psychiczne i rozdzielność umysłową, gdyż postacie przedstawia...

Autorka zabierze was do Paryża. Pięknych uliczek i cudnie pachnących rogalikami - restauracji.
To niezaprzeczalnie duży plus tej historii. Niepowtarzalny klimat.

Poznacie Jess, która zaczyna życie od nowa. Odwiedza swojego brata Bena.
Umawiają się na spotkanie w jego apartamencie,jednak kiedy Jess tam dociera -jej brata nie ma. Jess pozna dziwnych ludzi mieszkających a tym apartamencie. Bogatą bywalczynie salonów, przyjaciela Bena-Nicka, sąsiada alkoholika, dziewczynę na skraju załamania nerwowego i konsjerżkę - tajemniczą kobietę. Wszyscy ukrywają jakąś tajemnice, a Jess za wszelką cenę chce odnaleźć brata.

"Mieszkańcy tego domu mają swoje sekrety, a ja znam je nazbyt dobrze. Wiem za dużo. Nie mogą się mnie pozbyć, ale ja nie mogę również nigdy uwolnić się od nich".

Fabuła tej książki trzymała w napięciu od pierwszych stron, z łatwością wciągnęłam się w dosyć duszną atmosferę pięknego apartamentowca pełnego tajemnic. Akcja nie pędzi, autorka pomału odkrywa przed nami karty. Daje nam możliwość poznania wszystkich bohaterów, a wierzcie mi, oni mają sporo za uszami.

Klimat Paryża jest zdecydowanie niepowtarzalny, autorka stworzył bardzo realistyczne opisy, które świetnie umiliły czas przy tym prywatnym śledztwie. Piękne opisy miejsc, nawet wina. Mnóstwo szczegółów , na które zwróciłam uwagę.

Jess była bardzo zawzięta, momentami nieco szalona, za wszelką cenę chciała uzyskać odpowiedź na trapiące ją pytania. Polubiłam ją...

„Paryski apartament” to książka, która absolutnie wciągnęła mnie od pierwszej strony. Jestem pod wrażeniem, jak autorka wykreowała, taki wbrew pozorom nieoczywisty mrok i stopniowo, aczkolwiek konsekwentnie budowała napięcie. Dzięki książce przenosimy się do Paryża, który jest z pewnością jednym z miast, które znajdują się u wielu na liście miast do zwiedzenia. Jednak po lekturze „Paryskiego Aparatu” jestem przekonana, że nie spojrzycie na to miasto tak samo jak wcześniej. A przynajmniej ja będę czuła do niego pewien respekt i mrok kryjący się w zakamarkach ulic. Intryga, sieć kłamstw, wszystko w tej książkę wydaje się być dostrzegalne na pierwszy rzut oka, autorka stopniowo odkrywa przed czytelnikiem karty. Jednak nadchodzi moment, że nic nie jest takim, jakie się wydaje. Za to właśnie lubię ten gatunek, za totalną nie oczywistość! Bohaterowie utworu są bardzo dobrze wykreowani. Każdy z nich jest wyrazisty, odniosłam wrażenie, że z chęcią przeczytałabym historię z każdym z nich w roli głównego bohatera. W thrillerach psychologicznych uwielbiam czający się mrok, a także emocje, jakie autor przelewa na czytelnika. Lucy Foley zdecydowanie udało się spełnić moje oczekiwania. Książka była dla mnie nieodkładalna, ponieważ zostałam pochłonięta mrocznymi urokami małych uliczek, spoczywającym w piwnicy winem, a także tajemnicami, a mury paryskiego apartamentu są przesiąknięte nimi do cna. Zakończenie to dla mnie totalne zaskoczenie, nawet przez chwilę nie przewidziałam takiej we...

Kto ma coś wspólnego ze zniknięciem Bena? Nick, jego przyjaciel z dawnych lat, dzięki któremu Ben wprowadził się do apartamentu? Antoine, uzależniony od alkoholu mężczyzna, którego zostawiła żona? Mimi, młoda i zamknięta w sobie dziewczyna? Wytworne małżeństwo Meunier, zarządzające wielkim majątkiem? Biedna, stara konsjerżka, która wie wszystko o wszystkich? A może jeszcze ktoś inny? Tego przez całą książkę próbuje dowiedzieć się Jess, siostra Bena.

“Paryski apartament” to bardzo dobry thriller, który wciągnął mnie już od pierwszych stron. Może i nie trzyma w napięciu przez calutki czas, ale fabuła i skrywane przez bohaterów sekrety powodują, że ciężko się od niego oderwać.

Jeśli chodzi o klimat i tematykę, “Paryski apartament” przypomina mi nieco “Zamknij wszystkie drzwi”. Do tego stopnia, że czasem myślałam o apartamencie “Bartholomew” 😆 Na szczęście jeśli chodzi o bohaterów czy fabułę, podobieństwo wcale nie jest aż tak zauważalne - nie ma tu mowy o żadnym plagiacie czy kopiowaniu. Po prostu jeśli czyta się te dwie książki w niewielkim odstępie czasu, nie da się nie zauważyć pewnego podobieństwa.

Każdy rozdział odkrywa przed czytelnikiem nowe sekrety i zwroty akcji, których nie da się przewidzieć. Sama końcówka zrobiła na mnie ogromne wrażenie i gwarantuję, że Was także zaskoczy! To jedna z tych, które na długo zapadają w pamięć.

"Morderca jest wśród nas" to było moje pierwsze spotkanie z piórem autorki i przyznam, że mi się podobało. Zamknięta przestrzeń, a na jej tle morderstwo i potencjalnie każdy może być winnym.
W "Paryskim apartamencie" odniosłam wrażenie, że autorka też chciała skupić się na pewnej hermetyczność i ograniczeniu co to miejsca i liczby uczestników.

Poznajemy Tess, która musi zacząć nowe życie i w tym celu przyjeżdża do swojego przyrodniego brata Bena mieszkającego w Paryżu.
Po przyjeździe okazuje się, że jego apartament jest pusty, jego telefon nie odpowiada, a brat gdzieś zaginął.
Jess coraz bardziej zastanawia się o co tu w tym wszystkim chodzi.
Samo miejsce jest dziwne nie mówiąc już o lokatorach. Konsjeżka, bywalczyni salonów, alkoholik czy dziewczyna z problemami. Wszyscy zachowują się oschle, nie chcą jej do siebie dopuścić, są podejrzliwi. Tess rozpoczyna śledztwo na własną rękę.
Autorka napisała thriller w którym nie brakuje zaskakujących momentów. Cała historia jest dosyć ciekawa, a jej rozwiązanie niebanalne.
Momentami zachowanie bohaterów dawało wiele do myślenia,a nadzieja na choć trochę więcej Paryża niż tylko w tytule uleciały bezpowrotnie.
Mimo tego Autorka wciąga nas w tajemnice apartamentu, próbuje nami manipulować, podsyca ciekawość, by zaserwować dosyć ciekawe zakończenie.

"Paryski apartament" to trzeci thriller psychologiczny autorstwa Lucy Foley wydany na naszym rynku. Dwóch poprzednich jeszcze nie czytałam.

Ben jest dziennikarzem i mieszka w paryskiej kamienicy, która skrywa wiele mrocznych sekretów.

Historię poznajmy z perspektywy kilku mieszkańców kamienicy, którym jak się okazuje, Ben zaszedł mocno za skórę. Co takiego odkrył mężczyzna i co się z nim stało? Na te pytania będę szukać odpowiedzi wraz z jego przyrodnią siostrą Jess, która przyjeżdża kilka godzin po jego zniknięciu.

Brata nie ma, za to jest dom pełen wkurzonych na niego ludzi, przez co każdy zdaje się być podejrzany. Początkowo ich sylwetki mieszają mi się ze sobą, ale ku mojemu zdziwieniu okazuje się wiele ich łączyć. Niby jest zagadka do rozwiązania, a panująca wokół atmosferę może budzić niepokój, a na pewno rodzi wiele pytań, ale autorce nie udało się utrzymać niezbędnego napięcia, przez co moja ciekawość dość szybko przygasła. Czytałam siłą rozpędu chcąc, tylko poznać zakończenie tej historii.

PS. Jestem totalnym frankofilem i kocham brzmienie języka francuskiego, dlatego też absolutnie nie przeszkadzały mi wtrącenia w tym języku, zwłaszcza że przeważnie od razu były tłumaczone.

Gdyby Twój brat zaginął, a rodziny mieszkające obok niego wydawałyby Ci się podejrzane, zostałabyś w jego aparatmencie?

Jess z niewiadomych przyczyn przyjeżdża do brata Bena, w ramach ucieczki od dawnego życia. Gdy jednak brat nie odbiera jej telefonów, a ona musi wręcz włamać się na teren strzeżonego osiedla, by mieć gdzie przenocować, zaczyna snuć pewne podejrzenia. Dziwni sąsiedzi, przesadna uprzejmość lub bezpośrednia pogarda w stosunku do niej zaczyna ją niepokoić, ale też zaciekawiać. Zwłaszcza, że najwidoczniej w życu każdego z nich jej brat był ważną osobą...

Lucy Foley w rozdziałach przeskakuje z jednej perspektywy na drugą, aby namącić czytelnikowi w głowie. Doszukiwanie się powiązań między bohaterami, ich celami i pobudkami stanowiła dla mnie ciekawą zagadkę do rozwikłania, zwłaszcza, że akcja dzieje się w luksusowym budynku i mrocznym Paryżu. Kolejne tropy w poszukiwaniu brata doprowadziły Jess do dowiedzenia się o wielu intrygujących faktach, sprawiając, że każdy z sąsiadów mógł być podejrzanym numer jeden.

Całą książkę przeczytałam z zapartym tchem i szczerze polecam ją każdemu, kto chciałby rozpocząć od niej swoją przygodę z thrillerami.

"Ktoś – Ben?– krzy­czał, żeby nie otwie­rać drzwi, nie otwie­rać drzwi, ale wie­dzia­łam, że muszę to zro­bić, że nie mam in­ne­go wyj­ścia. Wresz­cie drzwi za­czę­ły się otwie­rać iwtym samym mo­men­cie zro­zu­mia­łam, że miał rację… och, dla­cze­go go nie po­słu­cha­łam? Bo to, co przy­wi­ta­ło mnie po dru­giej stro­nie…"
Ciekawa, intrygująca fabuła, galeria dziwnych, przyprawiających o dreszcze postaci, a do tego niepokojący klimat paryskiej kamienicy. Te wszystkie elementy powinny stworzyć naprawdę wciągający thriller, niestety coś poszło tutaj mocno nie tak, ponieważ lektura "Paryskiego apartamentu", najzwyczajniej w świecie, nuży. Ewidentnie zabrakło pomysłu na ożywienie tej historii, czyta się ją dobrze, ale bez większych emocji, jest po prostu nijaka. Poza tym rozwiązanie zagadki, które, mimo wszystko, trudno przewidzieć i niejednego czytelnika może zaskoczyć, też wypadło jakoś blado.
Można przeczytać, ale bez szału, szkoda zmarnowanego potencjału.

Lucy Foley napisała według mnie świetny thriller. Pisarka umiejętnie budowała napięcie, stopniowo odkrywając przed czytelnikiem strzępki kryminalnej intrygi, wykreowała również w swojej opowieści niezwykłą atmosferę. Uwielbiam historie rozgrywające się w zamkniętych, pełnych sekretów i niebezpieczeństw lokalizacjach, które stają się pułapką dla bohaterów, a w czytelniku wzbudzają dreszcz strachu - mieszczący się w ekskluzywnej kamienicy paryski apartament z tej powieści okazał się właśnie takiego rodzaju niepokojącym miejscem akcji.