Pistacja

W Grodzisku Wielkopolskim mieszka pewna rodzina. I ja nic Wam o tej rodzinie nie powiem, bo aż szkoda psuć Wam zabawę.

Za książkę złapałam z polecenia koleżanki. Wiedziałam tylko, że może być śmiesznie. I poza tą niewielką dawką wiedzy, czytałam w ciemno.

Czy to była śmieszna książka? NIE! To była arcyzabawna jazda bez trzymanki! Ja nie wiem jak autor to zrobił, ale idealnie wcelował w moje poczucie humoru. Żartów i żarcików naćkane jest w tej powieści ile fabryka dała, ale ja wciąż mam niedosyt ☺️

Gdyby ktoś obserwował mnie podczas lektury, to by słyszał moje rżenie, widział jak ocieram łzy ze śmiechu i na bank chciałby wyrwać mi z rąk czytnik i przeczytać samemu.

Pokłony dla autora również za pomysł na karę dla młodego Szymona. Mistrzostwo!

Słuchajcie, tego się nie da opisać, to po prostu trzeba przeczytać. Zatem nie przedłużam, lećcie pośmiać się z „Pistacją”.

Pogoda za oknem znów się popsuła, więc postanowiłam poprawić sobie nastrój przy pomocy komedii i to o dziwo nie kryminalnej 😁

W tej pozycji razem z narratorem przenosimy się do Grodziska Wielkopolskiego, gdzie poznajemy perypetie nietypowej, trzypokoleniowej rodziny Macherskich...

Lektura skradła me czytelnicze serce już od samego początku, kiedy to zapoznałam się z zaserwowanymi przez autora ciekawostkami na temat gołębi, wszak moje nazwisko zobowiązuje do zgłębienia takiej wiedzy 🤣 Dalej było już tylko coraz lepiej. Oryginalny, przewrotny, niepowtarzalny humor pisarza sprawił, że praktycznie turlałam się ze śmiechu. Aż bałam się, że sąsiad zadzwoni po smutnych panów ze specjalnym mundurkiem i będzie po zabawie 😉 Postaci wykreowane przez twórcę tworzą niezwykłą mieszankę wybuchową, w której prym wiedzie lokalny Maharadża czyli dziadek Ludwik. Styl Mateusza Wieczorka jest po prostu nie do podrobienia - taki rasowy, zabawny, wzbogacony gwarą oraz młodzieżowym slangiem.

Oprócz dużej dawki komizmu autor dostarcza nam również wzruszeń, przemyca zagadnienia do przemyśleń oraz raczy porcją historii. Wisienką na torcie okazała się kara Szymka - napisanie książki. Opowieść wpleciona w główną fabułę świetnie komponuje się z całością i dostarcza kolejnych powodów do wesołości.

To naprawdę doskonała pozycja dla tych, którzy chcą się odstresować, pośmiać oraz przyjemnie spędzić czas. Ja ubawiłam się przy niej setnie, aż dostałam zakwasów na brzuch...

Lubisz, gdy autor(ka) zmienia gatunek, w którym dotąd pisał(a)❓


Oczarował mnie lata temu "Ostatnim workiem cementu" oraz "66 duszami". W tym roku rzuca czytelnikom pod nos "Pistacje" z szelmowskim błyskiem w oku. Mowa oczywiście o Mateuszu Wieczorku, który nawet, gdy w pobliżu zabranie kawy, nie traci dobrego humoru.

"Pistacja" to chaos. Gatunkowy, bo ciężko się połapać czy czytamy komedie, fantastykę czy może obyczajówkę. Miejsca akcji - jedną nogą kręcisz sobie wygodnie w rzeczywistości, by drugą hasać po ziemi, którą nawożona była magią. Postaci - przewija się ich kilka, lecz z pewnością nie pomylisz jednej z drugą.

Humor specyficzny, wręcz czarny. Można przypuszczać, że opowieść, którą snuje autor wydaje się momentami dziecinna, ale być może to świadomy zabieg, który ma na celu obudzenie w nas naszego wewnętrznego dzieciaka, który próbuje o sobie przypomnieć. Pojawiają się fragmenty, które chwytają za serducho. Jak widać można połączyć wzruszające z zabawnym 👌

Powiem Wam jedno - czegoś takiego jeszcze nie czytaliście.