Opinia na temat książki Plan Huberta

Cała opinia -> http://arystokratkispodksiegarni.blogspot.com/2019/04/goracy-romans-z-paragrafem-w-tle-czyli.html

"Czasami lubię usiąść w wygodnym fotelu, z lampką wina w dłoni i zaczytać się w dobrym romansie, który zaserwuje czytelnikowi coś więcej niż relację dwójki wyidealizowanych ludzi. Uwielbiam, gdy powieść dostarcza różnorodnej gamy uczuć, od fascynacji, po nienawiść. To pokazuje, że lektura jest warta przeczytania. A po co ten wstęp? By móc wdrążyć własny plan pod tytułem „polecenie ciekawej literatury obyczajowej”. O tak, kochani, świetna i ciekawa literatura obyczajowa jeszcze istnieje i wciąż jest tworzona! Tym razem pochwały należą się dwóm polskim autorkom: Ewelinie Kluss i Marcie Prokopek. Wykonały kawał dobrej roboty, czego im ogromnie gratuluję.

„Plan Huberta” zupełnie mnie zaskoczył. W połowie czytania miałam naprawdę mieszane uczucia, których nie potrafiłam dokładnie nazwać. Sama nie wiedziałam, co mi nie pasuje. Śmiało mogę określić plusy tej powieści, gdyż jest ich bardzo dużo, jednak jeśli chodzi o minusy, trzeba sporo pogłówkować, by je nakreślić. Styl autorek był tym, dzięki czemu łatwo, szybko i przyjemnie można było brnąć w kolejne wątki i rozdziały powieści. Pojawił się humor, pojawiła się głębia, emocje, bohaterowie z krwi i kości, bardzo autentyczni, codzienne problemy XXI wieku. W zasadzie wszystko to, czego wymagam od dobrej książki. Jeśli chodzi o fabułę, również zawierała to, co preferuję. „Plan Huberta” łączy ze sobą wątki romantyczne, z wątkami tajemnicy, jakiegoś grubego przekrętu, który czytelnik może rozwiązywać ze strony na stronę, niczym zawodowy detektyw. Kolejny plus dla autorek: udało im się stworzyć interesujący motyw tajemnicy na tle gorącego, dość niemoralnego romansu. Dlaczego był taki niemoralny, dlaczego nie powinien się zdarzyć i co tak naprawdę stało na przeszkodzie młodym ludziom do normalnego życia ze sobą? Na te pytanie odpowiedzi znajdziecie w środku lektury. Mnie osobiście ujął wątek rodziny, gdyż i on gra tu ważną rolę. Autorki skupiły się na wszystkim po kolei, niczego nie pomijając i niczego nie ograniczając. Pojawiają się brudy z przeszłości, pojawiają się problemy, z którymi ludzie mierzą się na co dzień, które nie są obce. Zdrady, wykorzystywanie, naiwność młodych osób – to wszystko to przyziemne klęski, które potrafią dotknąć, niestety, każdego. To właśnie nadało bohaterom autentyczności, tak bardzo przeze mnie cenionej. Zachowania postaci również były w pełni naturalne, wobec czego nie przechodziłam obojętnie. W wielu momentach współczułam niektórym bohaterom, ale i nienawidziłam czy byłam wściekła. Taką mieszankę wybuchową z pewnością zapewni wam „Plan Huberta”.

Jeśli chodzi o literaturę dla kobiet, ta powieść sprawdza się idealnie. Zawiera w sobie elementy potrzebne, by zachwycić damską część czytelniczek. Gorący romans naprawdę jest gorący i można wyczuć buchające iskry oraz płomienną namiętność między bohaterami, ale gdy płomień zaczyna się schładzać, nie zabraknie innych wątków, które pobudzą umysł czytelnika i sprawi, że znów pochłonie go przedstawiany świat. „Plan Huberta” nie skupia się wyłącznie na dwóch głównych postaciach. Autorki poświęciły trochę powieści na rozbudowanie historii innych bohaterów, w tym wyjątkowego, starszego Karola oraz jego córki czy żony. Koniec końców, całość wypadła naprawdę bardzo dobrze. Zamknęłam książkę z ogromną satysfakcją, gdyż liczyłam na dość ostre potraktowanie pewnej postaci. Pokłony dla autorek za takie rozegranie"