Plecy, które chcę kopnąć

Risa Wataya
7.8 /10
Ocena 7.8 na 10 możliwych
Na podstawie 5 ocen kanapowiczów
Plecy, które chcę kopnąć
Lista autorów
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
7.8 /10
Ocena 7.8 na 10 możliwych
Na podstawie 5 ocen kanapowiczów

Opis

1,2 miliona sprzedanych egzemplarzy w Japonii!

Powieść najmłodszej laureatki najbardziej prestiżowego wyróżnienia literackiego w Japonii – Nagrody im. Akutagawy.

Osamotnienie ma różne oblicza.
Nie każde wiąże się z fizyczną przemocą czy szykanami. Czasem po prostu przestajesz gdziekolwiek przynależeć, a twoje miejsce znajduje się poza grupą.
To właśnie spotyka Hatsu – inteligentną i cyniczną licealistkę, która nie potrafi stłamsić swojego ego, by dopasować się do innych, a kąśliwością, maskującą jej zagubienie, tylko pogarsza swoją sytuację. W podobnej sytuacji jest Ninagawa – chłopak, który ma obsesję na punkcie modelki i idolki Orichan. Dawne spotkanie Hatsu z Orichan sprawia, że żyjący w swoim świecie Ninagawa po raz pierwszy zauważa koleżankę z klasy. Czy jednak wystarczy przebywać w czyimś towarzystwie, by przestać czuć się samotnym? Czy bycie skazanym wzajemnie na siebie wystarczy, by nawiązać więź?

Powieść stworzona przez młodziutką japońską pisarkę oczarowuje stylem i przenikliwością. Oddziałująca na wszystkie zmysły, cierpka i niezwykle precyzyjna proza pozwala dogłębnie odczuć frustrację osób dotkniętych ostracyzmem społecznym bez uciekania się do nadmiernego dramatyzmu.
Data wydania: 2024-04-15
ISBN: 978-83-66627-51-2, 9788366627512
Wydawnictwo: Kirin
Stron: 118
dodana przez: KamCzyta

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Recenzja książki

15.04.2024

Okres dojrzewania dla wielu młodych ludzi jest czasem tworzenia wspaniałych wspomnień i przyjaźni na całe życie. Pełen jest radosnych chwil i chciałoby się by trwał jak najdłużej. Jest jednak duża część nastolatków, którzy zupełnie inaczej postrzegają ten okres. Nie tylko ze względu na zmiany fizyczne, ale przede wszystkim w związku ze zmianami ja... Recenzja książki Plecy, które chcę kopnąć

,,Plecy, które chce kopnąć"

29.04.2024

,,Chciałam, żeby mnie dostrzegano. Chciałam, żeby mnie akceptowano. Chciałam pochwycić w palce czarne pasma, które oplatają moje serce, tak samo jak ściąga się z grzebienia pozostałe na nim włosy i wyrzuca do śmieci." Ostatnio można zauważyć znaczny wysyp powieści azjatyckich. Sama z dużym zaskoczeniem przekonałam się, że jest to niezwykła litera... Recenzja książki Plecy, które chcę kopnąć

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

ZA
@zaczytaniania
2024-04-18
8 /10

Hatsu zaczęła niedawno naukę w liceum. Jej najlepsza dotychczas przyjaciółka nie zerwała z nią kontaktów, ale z pragnienia przynależenia do jakiejś grupy i chęci poznania nowych rówieśników zaczyna obracać się w kręgu swojej nowej paczki. Mimo ponawianych przez Kinuyo zaproszeń do grupy, Hatsu uparcie odmawia. Samotność zżera ją od środka, jednak dla dziewczyny ważniejsze jest pozostanie sobą i nienaginanie się pod schematy. Nastolatka jest inteligentna, ma cięty język, sarkastyczny humor i bez mrugnięcia okiem potrafi wytknąć innym błędy. Na drugim końcu tej huśtawki zwanej samotnością znajduje się Ninagawa – kolega z klasy, który jest wielkim fanem mało znanej modelki, Orichan. Kiedy chłopak dowiaduje się, że Hatsu widziała kiedyś jego idolkę, prosi dziewczynę, by ta wskazała mu dokładne miejsce spotkania.

Spodziewałam się książki, która przepełniona będzie smutkiem i tragediami czy ostrac*zmem wśród nastolatków, ale nie do końca tak było. Owszem, poczucie niezrozumienia i osamotnienia to straszne wredoty, ale ta historia pokazuje, jak próbują radzić sobie z nimi młodzi ludzie, mimo że ów metody bywają dziwne, a nawet przerażające dla kogoś, kto patrzy na nie z boku, to dla osoby zainteresowanej mogą stanowić taką poduchę bezpieczeństwa w otaczającym świecie.

Ninagawa już dawno uciekł w świat, w którym to dzięki możliwości śledzenia każdego ruchu swojej idolki czuje się mniej odizolowany, a Hatsu, która jest zdecydowa...

| link |
@vaneskania07
2024-04-27
8 /10
Przeczytane

Samotność dotyka o wiele więcej osób niż nam się wydaje. Najbardziej można ją odczuć w szkole, bo często zdarza się, że zostajemy odrzuceni i nie udaje nam się zaprzyjaźnić z kimkolwiek. Risa Wataya daje nam możliwość wczucia się w historię Hatsu i zrozumienia jak wygląda samotność oczami nastolatków.

Główna bohaterka zostaje odrzucona przez swoją przyjaciółkę, ponieważ ta chce należeć do jakiejś grupy. Przypadkiem udaje jej się nawiązać kontakt z drugim klasowym odrzutkiem. Ninagawa to wielki fan znanej modelki Orichan, która Hatsu miała okazję zobaczyć w rzeczywistości. Chłopak chce wyciągnąć jak najwięcej informacji i spotykają się coraz częściej. To przyjaźń czy jedynie obsesyjne pozyskiwanie informacji o swojej idolce?

Dwie osoby, które kompletnie inaczej próbują sobie radzić z samotnością. Ninagawa zanurza się we własnym świecie, gdzie liczy się tylko Orichan, a Hatsu, mimo że nie chce tego przyznać, próbują zwalczać samotność będąc z chłopakiem. Bohaterka zdaje sobie jednak sprawę z tego, że dla Ninagawy nigdy nie będzie ważniejsza niż modelka, co zadaje jej kolejny cios.

Książka opowiada przede wszystkim o tym jak samotność wpływa na nastolatki i jak próbują sobie z nią radzić. Bycie samemu, gdy wszyscy naokoło mówią, że to "najlepszy okres w naszym życiu" jest niesamowicie ciężkie. Mamy w książce też przypisy, co pomaga nam zrozumieć fabułę. Do tego autorka opisała drobiazgi, dzięki którym wczuwamy się jeszcze bardziej w historię i czu...

| link |
@deana
2024-04-29
7 /10
Przeczytane
@Bibliotekarka_Natalka
2024-04-29
9 /10
Przeczytane
@marek.wasinski.king
2024-04-15
7 /10

Cytaty z książki

O nie! Książka Plecy, które chcę kopnąć. czuje się pominięta, bo nikt nie dodał jeszcze do niej cytatu. Może jej pomożesz i dodasz jakiś?
Dodaj cytat
© 2007 - 2024 nakanapie.pl