Plecy, które chcę kopnąć recenzja

Strach, samotność, wyobcowanie, bezradność, niemoc, przeźroczystość, zawód i zazdrość oraz żal.

Wszystkie te emocje są związane z dwójką bohaterów pierwszej klasy liceum. Dziewczyny o imieniu Hatsu i Satoshi Ninagawy – chłopca, który tak samo jak ona został „bez przydziału” na lekcji biologii. Przypadkowo dowiaduje się on, że Hatsu miała okazję rozmawiać z modelką Orichan, której jest wielkim fanem i w tym właśnie momencie zadzierzgnęła się pomiędzy nimi wątła nić koleżeństwa. Jednak w Hatsu Hasegawa, w związku z uczuciami osamotnienia, które się w niej kotłują narasta również gniew. Gniew tak wielki, że wyżywa się pewnego dnia na swoim koledze. „Przez chwilę czułam wyraźnie jego kręgosłup na podeszwie swojej stopy. (…) to pragnienie oślepiło mnie na moment niczym promień światła.”

Jednak to chyba strach i nieśmiałość przytłaczały ja najbardziej. Bała się odsłonić przed innymi swoją prawdziwą twarz. Przede wszystkim w tłumie nie miała odwagi na mimowolny radosny śmiech. „Śmiech oznaczał opuszczenie gardy, a żeby to zrobić, kiedy jest się samotnym, potrzeba niebywałej odwagi.” A tej odwagi Hatsu brakowało. Miała jednak pragnienia bycia w „paczce”. Nie chciała żyć poza nawiasem klasy. „Chciałam, żeby mnie dostrzegano. Chciałam, żeby mnie akceptowano.” Czy to tak wiele dla młodej osoby? Raczej nie. I nie są to tylko marzenia japońskiej nastolatki. Takie pragnienia są międzynarodowe. Dotykają one Azjatki, Europejki jak i Amerykanki. A jak zagubiony i samotny musi się czuć chłopiec, który kupuje cztery bilety na koncert nie mając pewności czy uda mu się kogoś jeszcze zaprosić, czy też pozostałe trzy się zmarnują? To nazywamy desperacją i wołaniem o pomoc osoby, która wśród tłumów i tak jest sama.

Zadajmy sobie pytanie, czy widzimy wokół nas takie osoby, które niemo desperacko wołają o pomoc a my tego nie dostrzegamy? Może to być nasz brat, siostra a nawet przyjaciółka z dzieciństwa. Nasze dziecko lub ktoś nam bliski. Dostrzegamy taką osobę? Jeśli nie, to może warto lepiej się rozejrzeć? Być może właśnie ta lektura pomoże wam w dostrzeżeniu „przeźroczystej” osoby wśród tłumu.

Książka otrzymana od Wydawnictwa Kirin