Opinia na temat książki Pociąg

W życiu jedyne czego warto oczekiwać to nieoczekiwanego. Nigdy nie wiemy co przyniesie kolejny dzień i jakie wyzwania przed nami postawi. Nie mamy pojęcia kto okaże się wsparciem w najtrudniejszych momentach naszego życia. Biorąc ślub nie planujemy rozwodu, rodząc dzieci, nie myślimy o tym, że być może los zabierze nam je o wiele szybciej, niż byśmy tego chcieli. Pewne jest jedynie to, że nasze życia to splątane ścieżki i nigdy nie wiadomo kiedy się przetną, na jak długo i co takie spotkanie po sobie zostawi. A miłość? Ona jest najważniejsza i spotkać ją można naprawdę wszędzie. Na zakupach w warzywniaku, podczas weekendu za miastem, a może .. w pociągu? I właśnie o tym ostatnim, nietypowym miejscu spotkań, opowiada ta ulepszona wersja debiutu Izy Maciejewskiej. I choć teoretycznie krzyżuje drogi podróżnych, to tak naprawdę ta jedna, przypadkowa podróż sprawia, że losy wielu osób ulegną zmianom.

Ewa choć nie ma jeszcze trzydziestki, została bardzo doświadczona przez życie. W tragicznym pożarze straciła córkę, jej małżeństwo rozpadło się jeszcze przed tym zdarzeniem, natomiast obecnie.. Obecnie jej były mąż stanowi dla niej zagrożenie. Przepełniona strachem i wyrzutami sumienia ucieka z Radomia, kupując bilet w jedną stronę. Nie ma pomysłu na to, co zrobi w Krakowie, wie jednak, że musi się ukryć. Bez pracy, bez mieszkania, jedynie z kartą swojej najlepszej przyjaciółki. W życiu popełniła błędy, chociażby takie, jak nawiązanie romansu, ale czy zasłużyła sobie na takie kary od losu? Anioły jednak nad nią czuwają i w pociągu, za pomocą ciepłego starszego mężczyzny Stanisława i gburowatego i niedostępnego Michała, dostanie szansę na nowe życie. Ale czy od przeszłości można uciec?

Michał na stałe mieszka w Warszawie wraz z żoną. Zawodowo jest komornikiem i czerpie niemała satysfakcję z wykonywanej pracy. Bezduszny, bez skrupułów rozprawia się z dłużnikami i podobne podejście ma do ludzi, których napotyka w swoim życiu. Nie posiada za grosz empatii, kobiety traktuje przedmiotowo, nie ma zbyt dużego grona przyjaciół. Jego małżeństwo to fikcja, w którym tkwi z przyzwyczajenia. I dopiero Ewa powoli zaczyna otwierać mu oczy na pewne sprawy. Jednak w jego wieku, z nawykami, które są dla niego czymś oczywistym i nie widzi w nich nic złego, nie tak łatwo jest się zmienić, nawet dla kobiety, która wstrząsa jego światem.

"Pociąg" nie jest lekturą dla miłośniczek grzecznych opowieści. To lektura przepełniona erotyzmem, mnóstwem intymnych scen, ze specyficznym poczuciem humoru oraz bardzo ciętym językiem. Styl pisania Izy Maciejewskiej albo się kocha albo nienawidzi, na szczęście ja jestem w tej pierwszej grupie.. ;-) Zarówno Ewy jak i Michała nie można ocenić zerojedynkowo. Na ich zachowanie, postawy życiowe i wybory miało wpływ mnóstwo wydarzeń z przeszłości. I choć nie popieram zdrady w żadnym wydaniu, bo zawsze można wybrnąć z każdej sytuacji- nawet tej, gdy wiąże się z kimś węzłem małżeńskim, to nie potrafię potępić całkowicie zachowania bohaterów. Ale żeby się o tym przekonać należy poznać całą ich historię. Na zauważenie zasługują także świetnie wykreowane postaci drugoplanowane- oddana przyjaciółka Dominika, zagubiony Szymon, zwariowany Filip, którego zachowanie wielu by oburzyło oraz oczywiście Stanisław- dobry, starszy człowiek, który swoją historią mógłby obdarzyć kilka osób. Autorka zręcznie ukazuje za pomocą bohaterów, że w życiu istnieje wiele odcieni szarości. Aby znaleźć się w tym miejscu, w którym są przeszli długą drogę, ale kolejna, pełna zakrętów i trudnych momentów wciąż jest przed nimi. To opowieść pełna namiętności ale także wielu, różnych, często sprzecznych emocji. Zdecydowanie godna polecenia dla wszystkich miłośników niegrzecznej i bardzo grzesznej literatury, która porusza nie tylko tematykę cielesną ale także mnóstwo istotnych kwestii.