Prawda i mity w fizyce

Podział na fakty naukowe, pseudonaukę i zwyczajne intencjonalne szalbierstwo dokonuje się cały czas. To, co dziś uchodzi za nieprawdziwe, kiedyś mogło stanowić fundament wizji świata. Jak sobie w takiej rzeczywistości radzić?

Profesor fizyki doświadczalnej i niekwestionowany autorytet historii nauki, Andrzej Kajetan Wróblewski, postanowił opisać cienką granicę między prawdą, fikcją i tym, co jest nieznane, tak z punktu widzenia fizyki i jej rozwoju na przestrzeni ostatnich kilku wieków. Jego książka "Prawda i mity w fizyce" jest próbą pokazania złożoności procesu badania tej granicy i formowania jej na przestrzeni wieków. Taki historyczny rys zaprezentowany w pierwszej części, stanowi podstawę do zastanowienia się nad współczesnym problemem pseudonauki, który jest z kolei tematem drugiej części pracy.

Wróblewski w sposób bardzo przemyślany dobrał przykłady z historii. Wszystkie czemuś służą. Na początku książki dostajemy rozbudowany opis zjawiska ciepła, które choć powszechne, doczekało się wielu, czasem zupełnie już zapomnianych koncepcji wyjaśniających jego naturę. Jest cieplik, flogiston i inne fluidy (str. 16-22) . Liczne przykłady poparte oryginalnymi cytatami pokazują, że nawet błędne idee miały swój sens, czas i użyteczność. W kolejnym rozdziale poznajemy pewne detale metodologiczne wykuwania się tzw. metody naukowej, która zbudowała współczesne sukcesy nauki. Kolejna partia przykładów uzmysławia czytelnikowi, jak bardzo czynnik ludzki determinuje ko...