Cytaty z książki "Przy słońcu i przy gazie: szkice z miasta"

“Pszczoły mają swych „trutniów", ludzie „złotą młodzież".”

“Zwyczajem wszystkich gnębionych, stara się i on też — gnębić.”

“Ludzie łatwiejby się obeszli bez chleba i odzienia, niż bez pięknych, okrągłych i mile drażniących nerwy słuchu — frazesów. ”

“Nieśmiertelnością ducha ludzkiego — mówi [Cycero] — jest ta jego cząstka, która po zgonie zostaje pomiędzy ludźmi i trwa w pamięci następujących po sobie pokoleń... ”

“Pamięć o człowieku zwyczajnym — takim, z jakich tworzą się miliony — częstokroć już w trzeciem pokoleniu, pośród wnuków, wygasa; ślad zaś, jaki po nim w życiu publicznym pozostaje, bywa mniej znacznym, niż kręgi na wodzie po rzuconym do niej kamyku... ”

“Zdaje się, że śmierć, przebrana za galonowego lokaja, niesie napis ten na srebrnej tacy, z głębokim pokłonem, a... szyderczo wykrzywionymi szczękami. ”

“Dobry humor bywa wielkich dzieł rodzicem...”

“Przeskaczę życie tempem mazura
I walcowego zrobię zeń tour'a,
A gdy juz zmysły będą martwiały,
Krzyknę do śmierci: Hej! mazur biały!”