Przysięga

„Miasteczko niewątpliwie skrywa mroczny sekret, który usiłuje odkryć para detektywów, nie spodziewając się, że prawda może być tak przerażająca...”
A dokładniej tak przerażająco nudna. Nudna i maksymalnie naciągana.

Skuszona pozytywnymi opiniami sięgnęłam po książkę "Przysięga" i niestety muszę przyznać, że to zupełnie nie moja bajka. Ewentualnie może to ja po prostu nie potrafię dostrzec potencjału tej książki i nie rozumiem jej przesłania.

Przeczytałam ją do końca, jednak musiałam się do tego zmuszać, ponieważ nie lubię porzucać książek w trakcie czytania, a nuż pod koniec wydarzy się coś, co odmieni całkowicie moje zdanie o niej. Tym razem niestety nic takiego się nie wydarzyło. Mroczny sekret miasteczka, który miał przerażać, mnie osobiście rozczarował. Już lepiej by było gdyby to był naprawdę jakiś zmutowany niedźwiedź, nawet taki krwiożerczy miś Yogi, atakujący i zagryzający wczasowiczów zamiast podkradać im koszyki piknikowe.
Może jeszcze kiedyś sięgnę po coś pana Perettiego, ale na chwilę obecną „Przysięgi” nie polecam. Wynudziłam się na niej okrutnie.

Powieść ta zrobiła na mnie wielkie wrażenie, świetne dialogi, lekkie, zachęcające pióro autora powoduje, że książkę czyta się jednym tchem, momentami przewidywalna akcja, ale na tle całości nie gra roli i nie psuje efektu, piękny język powieści pozwolił mi na kilka godzin zamieszkać w innym świecie, szkoda, że tak bardzo skalanym przez zło. Książka warta przeczytania, gwarantuję że po jej przeczytaniu przez jakiś czas nadmiar myśli nie da Wam spokoju.