"Psychologię miłości" (z kluczowym podtytułem:Intymność, namiętność, zaangażowanie) uważam za świetną pozycję popularno-naukową, która na szczęście nie jest poradnikiem, a tym bardziej amerykańskim poradnikiem.
W wielkim skrócie - autor przedstawia badania naukowe nad fazami przez które przechodzą związki romantyczne - od początków do fazy schyłkowej. Podane jest mnóstwo danych, kwestionariuszy, analiz, dla mnie fascynujących, bo badanie tak mało uchwytnych spraw jest dużo trudniejsze niż mogłoby się wydawać.
Główną tezą książki jest, że o satysfakcjonującym związku decyduje na dłuższą metę intymność (bliskość) między partnerami i zaangażowanie a namiętność stanowi specjalny bonus. Rozłożenie na elementy pierwsze elementu namiętności może irytować, bo chcemy wierzyć, że to sami dokonujemy wyborów obiektu zainteresowania, a nie rządzą nami jakieś podświadome procesy. Trudno, do tego przecież dochodzą hormony, namiętność pozostaje poza strefą kontroli. Autor skupia się bardziej na dwóch pozostałych składowych, czyli na intymności i zaangażowaniu, a na nie mamy wpływ.
Dla mnie to pozycja pełna wiedzy, ze stonowanymi opiniami, bez moralizatorstwa i tanich porad. Cenię takie książki.