Opinia na temat książki Rana

„Wiedziała, że tak nie wymaże winy. Nie otrzyma wybaczenia, a grzechy nie zostaną wymazane, pomimo tego, co mówi na ten temat chrześcijańska teologia. Rana w jej sercu nigdy się nie zabliźni”.

Długo się wahałam, czy sięgnąć po tę książkę, gdyż nie podobało mi się „Żmijowisko” tego autora (wiem, że prawie wszyscy zachwycali się tą pozycją) i choć „Ranę” oceniam wyżej nie jest to książka bez wad...

Nie jest to klasyczny kryminał choć mamy tu przemoc i morderstwa. Czytając kryminał potrafię się często dobrze bawić, a „Rana” wprawiła mnie raczej w smutek i przygnębienie. Tak jakby autor widział w ludziach samo zło i nie dostrzegał ani krzty dobra. Bohaterowie „Rany” to alkoholicy, niewierni mężowie i żony, psychopaci i chorzy psychicznie, zaburzone i wykolejone dzieci, które takie się stały mając patologicznych rodziców. Moim zdaniem to nie jest przekrój polskiego społeczeństwa, które owszem ma wady, ale nie jest tylko i wyłącznie złe. Żaden bohater tej książki nie jest postacią pozytywną, nie potrafiłam utożsamić się kimkolwiek, nikogo nie polubiłam, do nikogo nie poczułam sympatii. Najbardziej odpychająca była dla mnie Klementyna. Nie z powodu przeszłości, ale jej irracjonalnego zachowania w wielu sytuacjach, przeczącego z logiką. Nie wszystkie jej działania można wytłumaczyć traumą z dzieciństwa.
Co mi się najbardziej podobało w tej książce? To, że do pewnego momentu nawet nie podejrzewałam kto może być mordercą. Autor mnie totalnie zaskoczył, podobnie jak w „Żmijowisku”. Myślę, że to wielka umiejętność (chylę czoła).

Chmielarz ma swój charakterystyczny styl. Nie jest to do końca to, co lubię, ale dobrze się to czyta. Ostatnie rozdziały mocno mnie wciągnęły, aż trudno było mi się oderwać. Język jakim posługują się bohaterowie jest wulgarny, ale oczywiście nie na miarę „Księgi nocnych kobiet” Marlona Jamesa, więc do przebrnięcia.

Polecam „Ranę”, choć nie jest to dla mnie powieść doskonała, ale warta przeczytania i na pewno jedna z tych, o których szybko nie zapomnimy.


Za możliwość przeczytania dziękuję portalowi www.czytampierwszy.pl