Opinia na temat książki Rany kamieni

Pamiętam ten dzień, jakby to było wczoraj. Wchodzę sobie do księgarni, mój wzrok przykuwa najpierw okładka, a później magiczne nazwisko autora "SIMON BECKETT". Rozpędzam się, porywam ją z półki, wlekę do domu swoją zdobycz, rozsiadam się wygodnie i czuję przyjemne wibracje. Tak! Zaraz znów przywitam się z doktorem Hunterem. I nagle odkrywam straszliwą prawdę, "Rany kamieni" to nie kontynuacja cyklu o moim ulubionym antropologu sądowym! Ale byłam wściekła, tak wściekła, że historia opowiedziana w książce prawie mnie nie obeszła.

Przy okazji nowej części o Hunterze postanowiłam ponownie zmierzyć się z tą książką i szczerze mówiąc już niewiele pozostało z mojej złości i niechęci, więc historia tajemniczego uciekiniera została przeze mnie bardziej doceniona. Może to nie seria z Hunterem, najbardziej chyba brakuje mi anatomicznych opisów, ale mimo to, na zimno, oceniam ją w tym momencie jako bardzo dobrą.

Przecież jest w niej wiele elementów, które ja tak cenię - dwie przenikające się, tajemnicze historie, duszny klimat osaczenia głównego bohatera i farma na odludziu. Połączone w całość, z ciekawym i nie aż tak bardzo przewidywalnym zakończeniem (albo ja jestem taka naiwna ;)) utworzyły książkę, przy której wcale się nie nudziłam. Myślę, że jej największą wadą jest to, że... nie jest o Davidzie Hunterze :)