Rysa na szkle

„Rysa na szkle” to kolejny tom z cyklu „Dziewczyna ze szkła”.

W dalszym ciągu poznajemy losy Meg oraz Henrego, jednak w tej części poznajemy także dwóch innych ważnych bohaterów - Jo oraz Rafa. Są to postacie mające niezwykły wpływ na losy naszych głównych bohaterów.

W historię „wgryzłam” się bez problemu dzięki znajomości pierwszej części, chociaż tak naprawdę można powiedzieć, że jest to osobna historia. O ile w „Dziewczynie ze szkła” autorka skupiła się głównie na Meg, tak tutaj możemy zajrzeć w głąb Henrego. Mężczyzny na pozór bardzo silnego, ale i jak się okazuje także kruchego.

Całość napisana jest świetnie, a fabuła została dopracowana w każdym szczególe. Autorka ma dar przekazywania emocji i sprawia, że czytając jej książki czujemy to co nasi bohaterowie całymi sobą. Ponownie stajemy się świadkami dramatycznych wydarzeń z jakimi muszą sobie radzić nasi bohaterowie - żałoba, poronienie, trudne warunki w sierocińcach, ciążka choroba, a także miłość na odległość i zachwianie zaufania.

Najbardziej interesowały mnie rozdziały związane z Henrym, który wyjeżdża do Nikaragui. Poznaje on tam zupełnie nowy świat. Widzi biedne dzieci szukające miłości oraz szczęścia. To tam przekonuje się, że pochopne decyzje wcale nie są dobre, a ich piętno potrafi bardzo ciążyć. Jednak w mojej ocenie poznany przez niego Raf odmienia życie mężczyzny. Pokazuje on mu niezwykłą siłę i wolę walki pomimo dramatycznej przeszłości. Z całą pewnością jest to ...

𝒍𝒖𝒅𝒛𝒌𝒂 𝒔𝒄𝒊𝒆𝒛𝒌𝒂 𝒋𝒆𝒔𝒕 𝒔𝒍𝒊𝒔𝒌𝒂 𝒊 𝒘𝒔𝒛𝒚𝒔𝒄𝒚 𝒑𝒐𝒕𝒓𝒛𝒆𝒃𝒖𝒋𝒆𝒎𝒚 𝒑𝒐𝒎𝒐𝒄𝒏𝒆𝒋 𝒅𝒍𝒐𝒏𝒊; 𝒛𝒆 𝒏𝒊𝒆 𝒎𝒂 𝒎𝒂𝒓𝒈𝒊𝒏𝒆𝒔𝒐𝒘, 𝒈𝒐𝒓𝒚 𝒂𝒏𝒊 𝒅𝒐𝒍𝒖; 𝒂𝒏𝒊 𝒈𝒓𝒂𝒏𝒊𝒄; 𝒛𝒆 𝒔𝒂 𝒕𝒚𝒍𝒌𝒐 𝒌𝒓𝒆𝒈𝒊 𝒍𝒖𝒅𝒛𝒊, 𝒌𝒕𝒐𝒓𝒛𝒚 𝒓𝒂𝒅𝒛𝒂 𝒔𝒐𝒃𝒊𝒆 𝒐 𝒘𝒊𝒆𝒍𝒆 𝒍𝒆𝒑𝒊𝒆𝒋, 𝒌𝒊𝒆𝒅𝒚 𝒔𝒂 𝒓𝒂𝒛𝒆𝒎

Do tej pory pamiętam emocje, jakie towarzyszyly mi podczas czytania pierwszego tomu "Dziewczyna ze szkła", więc ogromnie ucieszyłam się, że mogłam przeczytać kolejną część, która rowniez była niezwykle emocjonalna, dojrzała i przede wszystkim zwracała uwagę na to, co jest wazne w życiu, czyli na bliźniego. Kiedy na ogół panuje znieczulica tak ważne jest otwarte serce na pomoc, na drugiego człowieka.
Czy istnieje miłość, która trwa bez względu na pojawiające się trudności, rozłąkę?
Meg i Henry, są młodzi a przed nimi kolejne zawirowania, jakiw szykuje im los. Tym razem z przeciwnościami będą musieli zmierzyć się osobno. Meg angażuje się w pomoc Jo, ktora cierpi na demencję oraz stara się przetrwać ostatni rok liceum. Pojawia się Quinn, który zwraca na dziewczynę uwage, zas Henry wyrusza na rok do sierocińca w Nikaraguil i dostaje niezwykle bolesną i trudną lekcje życia oraz zaufania.

Czytając pierwszy tom przeżyłam rollercoaster emocji, poniewaz nie spodziewałam się, że wyglądająca na lekką, mlodziezową historię książka okaże się tak prawdziwa, bolesna i pełna różnych emocji. Drugi tom choć spokojniejszy i bardziej wyważony również skłania do refleksji oraz pokazuje, że nieszczęścia które się pojawiają w życiu zawsze zostawiają jakąs ryse. Milosc, choć delikat...