Samulka

Problem z tą książką mam taki, że nie zwiększyła mojej wiary w ludzi ani w moc tak zwanego pozytywnego myślenia. A jednak – jakąś nadzieję przyniosła. Może i jest coś w tej nienadzwyczajnie opowiedzianej historii. Może chodzi o to, żeby uwierzyć, że można uwierzyć – powtórzenie celowe.
Bohaterka Ewka – konewka to tytułowa Samulka – biedulka. Pracuje jako księgowa w przedszkolu, choć w którymś momencie okazuje się, że ma uprawnienia pedagogiczne i chyba nieźle poradziłaby sobie w roli wychowawczyni i nauczycielki – jej pomysł z rysowaniem rakiety przez dzieci okazał się naprawdę świetny! Mocno skrzywdzona, doświadczona w przeszłości wieloma trudnymi przeżyciami, zmaga się z paraliżującym strachem i obezwładniającą bezradnością. Boi się wszystkiego i wszystkich, nie umie żyć, jest dziwna. Wegetuje dzięki książkom i ich bohaterom (których widzi i z którymi rozmawia), pączkom, kwiatom oraz psu. Bywa, że irytuje, choć zarazem trudno jej nie współczuć.
Ale wokół niej znajdują się zaradni, mądrzy i mocni ludzie, niektórzy także z ponurą przeszłością. Pomagają jej, najpierw dyskretnie czy mniej lub bardziej świadomie, potem stają się jej przyjaciółmi. Z rozmów zasłyszanych „Pod Aniołami”, w „Łasuchu”, w „Krokusie”, w kościele i w bibliotece Ewa powoli sama układa sobie obraz swojego życia, dopasowując różne elementy. Fabuła jest przewidywalna, bo choć oczywiście nie bez przeszkód (zgubiony telefon, „niewidzialny” Marcin), udaje się to. Uważam jednak, że autorka zbyt skrótowo ...

"Samulka" to nie książka obyczajowa ale opowiastka religijna.
Na okładce widnieje: "wiara,nadzieja i miłość".Zapomniano dodać Bóg.
Wiara w Boga jest na pierwszym miejscu i traktowana jako cudowne lekarstwo na wszystko.
Przekonania autorki odbijają się na treści książki i przedstawiają,nierzeczywisty świat,pełen życzliwych,miłych ludzi.Ludzi,którzy obowiązkowo wierzą w Boga a jak nie to nagle odnajdują Go w swoim życiu i od tej chwili jest lekko,łatwo i przyjemnie.
Bóg jako panaceum na alkoholizm,na przemoc w rodzinie i na depresję.
A co z tymi,którzy wierzą w innych Bogów albo nie wierzą w ogóle?Nie mają prawa wyzdrowieć,być szczęśliwi albo zakochać się?
Takie jednostronne podejście do tematu jest przydatne w bajkach gdzie są dobrzy i źli,winnych czeka zasłużona kara a dobrzy ratują świat.
W bajkach rządzi fantazja i nie ma ona nic wspólnego ze światem realnym.
I bajką jest "Samulka".I wprawdzie bohaterowie z książek towarzyszą Ewce-konewce ale to jest jedynie jej fiksacja.
Dobry człowiek to niekonieczne ten,który wierzy w Jezusa.
Autorce zalecam zamiast herbatek więcej kontaktu z rzeczywistością.