Samuraje triumf i upadek japońskich wojowników

Pierwsze zdania Wstępu jednoznacznie wyjaśniają, o czym jest ta książka.

„Kim byli? Nieznającymi strachu wojownikami czy pozbawionymi skrupułów politykami, którzy siłą podporządkowali sobie cały naród i wprowadzili dyktaturę wojskową? A może poetami, filozofami i malarzami, maniakalnie przywiązanymi do ceremonii parzenia herbaty i zen, tak bardzo z nimi utożsamianego, że postrzeganego jako jeden z ich atrybutów? Odpowiedzi mogą udzielić wyłącznie oni sami, dlatego w tej książce to właśnie im oddaję głos, żeby mogli odeprzeć najbardziej sztampowe oskarżenia i zaprzeczyć kliszom, które nie oddają im sprawiedliwości. Odmalowuję ich życie prywatne i publiczne, uplecione z intryg, zdrad i żądzy władzy. Wstrząsały nimi ludzkie, zbyt ludzkie waśnie. Targały nimi takie same emocje jak zwykłymi śmiertelnikami? Tak, a nawet silniej. Na ich życiowe doświadczenia składały się fetyszyzacja miecza, bratobójstwa i seksualne perwersje, lecz również uduchowienie, estetyzm i... owszem, miłosierdzie. Byli wojownikami”*.

Spodziewałem się pozycji popularno-naukowej. Dostałem beletrystykę (fabularyzowany dokument) z historią i faktami w tle. Nic w tym złego. Dzięki elementom przygodowym powieść lekko się czyta, łatwiej też sobie wyobrazić opisywane sceny. Pod warunkiem, że wierzy się Arenie, że prawidłowo rozpoznał emocje konkretnych osób sprzed kilkuset lat.

Choć klasa samurajów pojawiła się w Japonii dopiero około XI-XII wieku, aut...

Samuraje to jeden z symboli Japonii. Za sprawą popkultury ich wizerunek został rozprzestrzeniony na całym świecie. Myślę, że każdy z nas ma jakieś wyobrażenie tego dalekowschodniego wojownika. A jak to z nimi było naprawdę? Skąd w ogóle się wzięli? Jak wpłynęli na historię Kraju Kwitnącej Wiśni? Jakimi wartościami się kierowali? Leonardo Vittorio Arena w publikacji „Samuraje. Triumf i upadek japońskich wojowników” obszernie prezentuje genezę i dzieje tej grupy. Zastanawia się również, czy i jak wpłynęli na współczesne społeczeństwo japońskie.

Myślę, że o zawartości nie będę się rozpisywać – tytuł mówi wystarczająco wiele – opowiem natomiast o stylu książki, bo jest on bardzo ciekawy. Kolejne rozdziały przeprowadzają nas przez historię Japonii skupiając się na stanie samurajów. Leonardo Vittorio Arena relacjonuje ją językiem pomiędzy wykładem a baśnią. Książka naładowana jest faktami, postaciami, pojęciami, a jednocześnie pasmem intryg i knowań. Szczerze mówiąc nie dziwi mnie, że hollywoodzcy twórcy chętnie sięgnęli po motyw samuraja. Egzotyczne tło Kraju Kwitnącej Wiśni, odważni wojownicy i fabuła przesiąknięta skomplikowanymi gierkami – to musiał być sukces.

Moje ogólne wrażenia są pozytywne. Początkowo miałam drobne problemy z wciągnięciem się czytanie, bo dostałam „na twarz” masę faktów (a jednak Japonia to całkiem inna bajka niż historia Europy), ale jest słowniczek, a styl autora jest na tyle przyjemny, że szybko udało mi się odnaleźć w tej publika...

Książka autorstwa Włocha Leonardo Vittorio Arena zaprasza nas do poznania historii japońskiego państwa, skupiając się na miejscu samurajów w jego rozwoju. Na przestrzeni trzynastu rozdziałów zabiera nas w podróż od VII w. p.n.e. aż do końcówki XIX w. n.e. przedstawiając sylwetki wielkich wodzów i wojowników, opowiadając o mitach i faktach, a przede wszystkim przenosząc czytelnika w niezwykłe miejsce na świecie.

Słowo Szogun znałem z serialu o takim właśnie tytule z Richardem Chamberlainem w roli głównej, o yojimbo dowiedziałem się czytając popularny komiks autorstwa Stana Sakaia, a o takich postaciach jak Oda Nobunaga Nobunaga, Toyotomi Hideyoshi i Tokugawa Ieyasu nauczyłem się oglądając japońskie animacje. Teraz, po lekturze książki „Samuraje” miałem okazję zweryfikować swoją wiedzę, nieraz będąc zaskoczonym, a najczęściej zaciekawionym.

Autor dzieli swoje opracowanie chronologicznie. Prze...

Przyznaję, że sięgnęłam po tą książkę z ciekawości. Kiedyś jako dziecko lubiłam bajki o samurajach, gdzie przejawiali się jako silni i waleczni ludzie, którzy zawsze i wszędzie byli przygotowani do walki. Podobało mi się jak sprawnie poruszali mieczami i to, że bynajmniej w bajkach, każdy z nich miał zawsze długie włosy zawiązane w warkocz. Nie ważne, że na górze byli już łysi. Warkocz był na dole, do tego starannie zapleciony, by nie rozwiązał się podczas walki. Czy więc taki był ich prawdziwy wygląd?
Podczas czytania czuć tutaj pewną niesprawiedliwość. Brat walczy przeciw bratu i wydają się być zupełnie inni pod względem charakteru.

,, Należy działać szybko, nie dać przeciwnikowi zwietrzyć zagrożenia. A skoro wróg nie wyczuje niebezpieczeństwa, nawet się nie zorientuje, że wkrótce postrada życie".

W książce poznamy klany pierwszych samurajów i sugestie dotyczące tego skąd pochodzili i dlaczego akurat taki mieli sposób działania. Praktycznie wszystko musieli wywalczyć siłą własnych rąk i nigdy się nie poddawali. Nie ważne skąd padały strzały, oni brnęli na przód, by wygrać. Dla mnie zabawne było to, że skoro mieli już pewien styl działania, to powinni być przygotowani, że poprzez ten chwyt będą zaatakowani, a mimo tego i tak ich twarze zawsze zdradzały zaskoczenie.

Nie chcę zdradzać wszystkiego, więc przejdę do rzeczy. Ogólnie sposób w jaki napisana jest książka przypomina mi podręcznik do historii. Z tyłu książki mamy szczegółowe kalendar...

Dzisiejsze popołudnie spędziłam z lekturą od wydawnictwa @wydawnictwo_rm . Samuraje triumf i upadek japońskich wojowników - wydanie drugie, autorstwa Leonardo Vittorio Arena. Dziękuję za egzemplarz do recenzji i oceniam 5/5.

Pisząc jakiś czas temu post o zapowiedzi recenzenckiej tej książki wspomniałam, że bardzo jestem ciekawa tej książki. I przyznam szczerze, że jestem bardzo pozytywnie zaskoczona, jak interesującą pozycję otrzymałam. Zawiera szereg cennych informacji, historię kraju kwitnącej wiśni, początki japońskich klanów, wojowników i samurajów. Jest to historia o kulturze japońskiej i dziedzictwie samurajów - sztuki walki, kodeks honorowy, duchowość, ale również ich życie prywatne i publiczne, a co za tym idzie bratobójstwa, zdrady, intrygi, a nawet perwersje seksualne i fanatyzm naznaczony fetyszyzacją miecza.

Jest to naprawdę bardzo wciągająca lektura. Świetna książka historyczna. Napisana w bardzo przystępny dla czytelnika sposób. Mimo, że zawiera ogrom wiedzy historycznej i naukowej, to wiedza ta nie przytłacza w trakcie czytania. Bardzo dobrze skompomowana merytorycznie. Ogromne źródło wiedzy.

Polecam wszystkim.

To zbiór opowieści przydatny dla tych, którzy interesują się historią Wschodu, jak i dla tych, którzy chcą ją dopiero poznać.