Satyry Horacyjusza Na polski wiersz przełożone

Twórczość pisarska Horacego (65-21 p.n.e.) obejmuje różne formy poetyckie w rodzaju czysto lirycznym (pieśni) oraz z pogranicza dzisiejszych rodzajów liryki, epiki i dramatu (jamby, satyry, listy poetyckie). Gawędy (Sermones), zwane także Satyrami, powstawały równolegle z Jambami, wydanymi w 30 r. p.n.e. Horacy w swoich satyrach skupił się na kwestiach ogólnomoralnych, społecznych i literackich, rezygnując z satyry politycznej.
W niniejszym tomie prezentujemy satyry Horacego w tłumaczeniu Marcina Matuszewicza (1714-1773), sędziego ziemskiego brzeskiego, posła i kasztelana brzeskiego. Matuszewicz jest autorem najważniejszego bodaj źródła pamiętnikarskiego z czasów Wettynów i Stanisława Augusta Poniatowskiego (Diariusz życia mego). Wydanie wsparto wstępem Jacka Wójcickiego, komentarzem edytorskim oraz objaśnieniami.