Opinia na temat książki Schronisko w Podgórowie

W małżeństwo Ewy i Mariusza po latach wdała się rutyna. Pewnego dnia postanawiają zmienić wszystko - pakują się z dziećmi, sprzedają mieszkanie w mieście i kupują stare schronisko w Podgórowie. Blisko natury, bez ciepłej wody i prądu zaczynają prace remontowe. To jednak nie remont będzie największym problemem…

Uwielbiam pióro Tekieli i autorka znów pokazała jak dobra jest w tym, co robi. Do Podgórowa przeniosłam się z przyjemnością. Ta powieść jest kojąca, ciepła, ale i zaskakująca, bo to, co tam się wydarzyło wbiło mnie w fotel. Zupełnie nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy. Ale cicho sza, nic Wam nie powiem ☺️

Joasia potrafi wcielić się chyba w każdego. W tej książce jest kobietą, której wszystko wali się na głowę. Jest silna, ale pozwala sobie na chwile słabości, potrafi płakać, ale i przeklnąć kiedy trzeba. Jej zawziętość idealnie przeplata się z miękkim sercem. Bardzo podoba mi się ta postać. Joasia jest również mężczyzną. Takim trochę szalonym, może nieodpowiedzialnym, a może właśnie wręcz przeciwnie? Jest nastolatką, a właściwie praktycznie dwiema, których dorastanie nie należy do najłatwiejszych, ale z mądrą mamą dają radę. Jest starszym panem, samotnym, ale otwierającym serce na przyszywanego wnuka. Jest wreszcie tym wnukiem. To jest chyba najlepsze wcielenie Joasi. Nie przepadam za postaciami dziecięcymi w literaturze, bo często są sztuczne. Autorka jednak po prostu stała się dzieckiem i ja Adasia kupuję całego. Ile on mi radości przysporzył, to się w głowie nie mieści.

W Podgórowie znajdziecie wszystko: wzruszenie, zabawne historie, przekochane zwierzaki, fajnych ludzi i nocleg. I ja z niego mam zamiar skorzystać, dlatego z tego miejsca proszę autorkę o kolejny tom, bo ja chcę tam zostać na dłużej 😊