Sekrety pogrzebane w popiele

Recenzja książki „Sekrety pogrzebane w popiele” – Natalia K. Palonek

Czy sekrety z przeszłości mogą odmienić całe życie?

Natalia K. Palonek w swojej powieści „Sekrety pogrzebane w popiele” zabiera czytelnika w emocjonalną podróż pełną tajemnic, rodzinnych sekretów i dramatycznych odkryć. To historia o poszukiwaniu własnej tożsamości, sile prawdy i trudnych wyborach, które mogą zmienić bieg życia.

Fabuła pełna napięcia

Główna bohaterka, Julia Wróbel, stoi na progu nowego etapu życia – przygotowuje się do ślubu. Jednak zamiast ekscytacji i radości odczuwa niepokój. Gdy jej ojciec nagle umiera, dziewczyna odkrywa szokującą prawdę – nie jest jego biologiczną córką. To odkrycie burzy jej świat i zmusza do konfrontacji z przeszłością, która była starannie ukrywana. Julia podejmuje się poszukiwań, które prowadzą ją w głąb rodzinnych tajemnic, zmieniając jej dotychczasowe spojrzenie na życie i bliskich.

Mocne strony książki

Jednym z największych atutów powieści jest umiejętne budowanie napięcia. Autorka stopniowo odsłania kolejne warstwy tajemnicy, trzymając czytelnika w niepewności aż do ostatnich stron. Kreacja postaci jest realistyczna – Julia to bohaterka pełna emocji, z którą łatwo się utożsamić. Wątek poszukiwania własnej tożsamości został przedstawiony w sposób przejmujący, co sprawia, że książka porusza i skłania do refleksji.
Styl Natali...

[współpraca reklamowa wydawnictwonoca]

Sekrety pogrzebane w popiele to dość przewrotna historia która zaskakuje na każdym kroku choć co chwilę podaje nam gotowe rozwiązania. Wbrew pozorom zaczyna się dość spokojnie ale z każdą stroną nabiera tempa pokazując nam wyrywkowo przekrój różnych ludzi w bardzo skrajnych sytuacjach.

Co znajdziecie w środku;
✦ narrację trzecioosobową od strony głównej bohaterki Julii;
✧ szybko rozwijające się relacje między bohaterami;
✦ rodzinne tajemnice;
✧ ciekawe plot twisty i zaskakujący finał.

"Spowodowana zdradą rysa, która powstała na jej duszy, była jak skaza na lustrze. Możesz ją zatuszować, ale zawsze będzie widoczna".
Jak się okazuje ślub nie zawsze jest najszczęśliwszym dniem w życiu gdy dopadają Cię wątpliwości. Tym razem bohaterka wierzy w znaki niebios i musi albo chce przesunąć ślub. I dopiero wtedy wychodzi na jaw bardzo wiele rewelacji nie tylko z życia głównej bohaterki, ale i jej przyszłego/niedoszłego męża a także rodziny. Im głębiej poznajemy fabułę tym więcej wychodzi brudów z przeszłości. Tak na dobrą sprawę każdy ma coś za uszami. A rozwiązanie wcale nie przynosi ulgi a stwarza dodatkowe problemy.

Książka nie jest długa i łatwo jest się w nią wczuć. Za to dostarcza wrażeń bo co rusz wychodzi coś nowego i każda kolejna rzecz jest jeszcze bardziej zaskakująca od poprzedniej. Jednym słowem rollercoaster wrażeń gwarantowany. Bardzo podobały mi się różne wyjścia ...

Julia nie jest do końca przekonana czy ślub, który ma odbyć się za kilka dni, jest dobrym pomysłem. Nagle nachodzą ją wątpliwości, wracają do niej wspomnienia zdrady jej narzeczonego. Kiedy patrzy na swoją suknię ślubną nie czuje ekscytacji, tylko strach. Strach czy nie popełni swojego największego błędu w życiu. I kiedy niespodziewanie dostaje telefon ze szpitala o śmierci swojego ojca, to jest dla niej z jednej strony okropnie przykre, ale z drugiej jest zbawieniem, bo dzięki temu może przesunąć datę ślubu. Bo przecież nikt nie będzie wymagał od niej by, będąc w żałobie po ojcu, bawiła się na swoim weselu. Niespodziewa się tylko tego co przypadkiem odkryje w rzeczach ojca oddanych jej przez personel medyczny. Przez jedną małą kartkę burzy się cały jej świat. Wątpliwości ma już nie tylko względem swojej przyszłości, ale także przeszłości. Czego się dowie kiedy zacznie kopać głębiej? Czy jej to pomoże poukładać sobie sprawy?

Książkę czyta się naprawdę szybko. Zaciekawia od pierwszej strony. Dużym plusem jest także spora czcionka tekstu. Ale czegoś mi tu zabrakło. Bo chociaż na tak małą ilość stron, dzieje się bardzo dużo, ale jakby miałam wrażenie, że książka została napisana trochę pod presją i przez to jakby coś umykało. Nie do końca rozumiałam skąd w Julii było tyle sprzecznych emocji. Bo przecież mogła go zostawić już jak zdradził, nie musiała wybaczać. Bo dla mnie zdrada jest jednoznaczna i decydująca. Ale rozumiem też, że chciała ratować związek, tylk...