Seryjni mordercy

Książka słaba pod wieloma względami. Po pierwsze w ogóle nie przypadła mi do gustu forma pytań i odpowiedzi - tak jakby autorka nie potrafiła zgrabnie przechodzić między tematami, dlatego całość podzielona jest na dużo (baaardzo dużo) małych rozdzialików.

Po drugie - nie da się w tak małej książce pomieścić wszystkich spraw seryjnych morderców (w sumie nie wiem czy taki był zamysł autorki). Wynik jest taki, że po kilkudziesięciu stronach stajemy się obojętni na całe bestialstwo, o którym pisze autorka.

Po trzecie - całość jest powierzchowna, brak w niej głębszej analizy. Jest raczej zbiorem ciekawostek, zahaczającym, ślizgającym się po temacie.

"Seryjni mordercy" są typowym produktem popkultury, mają przynieść rozrywkę, a nie prawdziwą wiedzę. Nie polecam, a nawet odradzam.

Seryjni mordercy już dawno grzali swoje miejsce na regale. Dla fanów kryminałów taka książka to skarb. Dla mnie nie do końca. Kiedyś chętniej sięgałam po tego typu publikacje. Teraz staram się tego unikać. W moim odczuciu zbyt wiele czasu poświęca się mordercom, a oni na to nie zasługują. Akurat w tej pozycji udało się tego czasu poświęcić im jak najmniej.
Z początku zbiła mnie forma zwarta w środku. Pytanie - odpowiedź, pytanie - odpowiedź. Krótko zwięźle i na temat. Byłam przekonana, że całość będzie jedną zbitką tak jak w Mindhunterze i po kilku stronach się totalnie znudzę. Na szczęście postarano się przechodzić z jednego zagadnienia do drugiego, co wpływało na tempo czytania i utrzymanie zainteresowania.
Jeżeli chcesz wiedzieć kim była Czarna Wdowa, Anioł Śmierci czy Literowy Morderca. Jak zabijali najwięksi mordercy, czym się kierowali, co było ich motywacja to książka właśnie dla ciebie.
Ode mnie 7/10. Nie było źle. Tylko szkoda, że cały czas miałam wrażenie, że wszyscy źli pochodzą z Ameryki. Można było w większym stopniu zahaczyć np. o Europę.

Od samego początku przyciąga czytelnika dość nietypowa narracja, składająca się z pytań i odpowiedzi. Zaczynając od rozdziału zatytułowanego „Zacznijmy od podstaw” autorka zapoznaje swoich czytelników z najsłynniejszymi seryjnymi zabójcami, seryjnymi morderczyniami, seryjnymi zabójcami na świecie a także wprowadza w sprawy nierozwikłane lub wciąż w toku.

W swojej książce odsłania najmroczniejszą stronę ludzkości, szczegółowo opisując działania na przykład Aniołów Śmierci czy Czarnych Wdów. Nie wiem, czy udało jej się znaleźć odpowiedź na pytanie jak i kiedy rodzi się w człowieku morderca, zwyrodnialec, kanibal. Co wpływa na to, że pewnym ludziom sprawia przyjemność torturowanie, gwałcenie i mordowanie często z wyjątkowym okrucieństwem.

Często są to ludzie mieszkający obok, mający jakby dwie osobowości. Z jednej strony przykładni i pracowici a z drugiej ludzkie potwory. Czy można takiego człowieka rozpoznać? Ale są wśród nich również tacy, którzy zaznali zła od najmłodszych lat i to spowodowało, że dobry świat przestał dla nich istnieć. Jedni z nich dają się złapać, a inni mimo wielu śladów i poszlak pozostają bezkarni na wolności, upajając się swoimi zbrodniami, tak jak na przykład Kuba Rozpruwacz.

Myślę, że dla normalnych ludzi niewyobrażalne jest to, że ktoś może być zafascynowany czymś tak odrażającym jak brutalne morderstwo. Jak bardzo trzeba być chorym na ciele i umyśle, aby czerpać satysfakcję s...

Jeśli interesują Was lub ciekawią książki,w których mowa o seryjnych mordercach to właśnie będzie pozycja specjalnie dla Was.
Autor przedstawia nam w niej najsłynniejszych seryjnych zabójców ale też tych,którzy są mniej znani. Znajdziemy w niej przebieg wydarzeń,
sposób w jaki mordowali i co robili swoim ofiarą. Będzie mocno i odrażająco. Od zabicie z pistoletu aż po zjadanie swoich ofiar!
Niektóre momenty naprawdę były przerażające i nie wyobrażam sobie tego jak mogły się czuć ofiary gdy w okrutny sposób
zostały poddawane torturom przed śmiercią.

Zabijanie było dla nich czymś niewyobrażalnie przyjemnym. Wielu zaczęło to robić po 40 roku życia lecz byli tacy co zaczęli robić to jako
dzieci. Najpierw zabijanie zwierząt a później kolegów. Picie krwi, jedzenie części ciała, nekrofilia i zoofilia o tym przeczytacie w książce.
Będą też mniej okrutne zbrodnie.
Kary były bardzo wysokie. Od kilkunastu kar dożywocia po kare śmierci. Mordercy w więzieniach popełniali samobójstwa ale też
to współwięźniowie zakańczali ich życia. Są tacy , którzy już wyszli na wolność i tacy,którzy niedługo wyjdą.
Wiele spraw jest niewyjaśnionych. Nie ma sprawcy lub sprawy zostały przypisane innemu mordercy.
Nie wiemy tak naprawdę czym się kieruje taki człowiek. Każdy jest inny a łączy ich wiele.

Książki traktujące o prawdziwych zbrodniach, mordercach i psychopatach z miejsca zyskują moje zainteresowanie, nie inaczej było i w tym wypadku. Zarówno tytuł, jak i okładka zapowiadały interesującą lekturę, dlatego bardzo cieszyłam się, kiedy w końcu się za nią zabrałam, ale niestety nie obyło się bez rozczarowania,

Tytuł oryginału”Serial Killer Trivia” jest zdecydowanie bardziej adekwatny do treści, która dotyczy właśnie ciekawostek i różnych, często mało istotnych, szczegółów powiązanych ze sprawami seryjnych morderców z całego świata.Formuła książki opiera się na pytaniach (często w clickbaitowej/tabloidowej formie) i krótkich odpowiedziach na nie. Początkowo mi się to nawet podobało, ale szybko stało się nużące, ciężko było czytać ciągiem, dlatego podczytywałam sobie po kilka pytań w wolnych chwilach, ale bardziej dlatego, że lubię kończyć książki, które zaczęłam, niż dlatego, że rzeczywiście chciałam do niej wrócić. Dla mnie całość jest zbyt chaotyczna. Może stanowić punkt wyjścia do szukania informacji na własną rękę, ale zdecydowanie nie samodzielne źródło.

Przyznam, że sięgając po tę książkę, miałam co do niej naprawdę wielkie nadzieje. Sam tytuł, zarys fabuły na odwrocie książki oraz szata graficzna już w pierwszej chwili wzbudziły moje zainteresowanie. Jednak kiedy sięgnęłam po tę pozycję nieco później, to już pierwszy rozdział szybko ostudził mój zapał. Oczekiwałam obszernych opisów morderców, miejsc i narzędzi zbrodni, sposobów działania przestępców czy świadectw ofiar, które preżyły spotkanie z zabójcami, a otrzymałam tylko skąpe wycinki materiałów z Internetu, co zdaje się potwierdzać już sama bibliografia. Kiedy już jakiś wątek zainteresował mnie bardziej, to nagle autorka go urywała i przechodziła do kolejnego, nie wyjaśniając nic, co sprawiało wrażenie jakby nagle zapomniała o czym pisze. Czytanie książki było drogą przez mękę. Jeszcze nigdy nie miałam sytuacji, kiedy nie chciałam spowrotem sięgnąć po lekturę. Natłok szczątkowych informacji i przypadki opowiedziane w mało interesujący sposób potęgowały tylko moją niechęć. Myślę, że dla książki o wiele korzystniejszym byłoby, gdyby autorka skupiła się tylko na kilku zabójcach i bardziej rozwinęła ich wątki, niż pisanie w zasadzie o wszystkim i o niczym. Michelle Kaminsky chciała opowiedzieć dużo, a jednocześnie nie opowiedziała nic. W oczy dosyć rażąco rzuca się również pewien system autorki w opisywaniu kolejnych przypadków: pytania jako tytuły podrozdziałów, odpowiedź, kilka informacji na temat morderstw (podanie liczby i nazwisk ofiar i wyliczenie narzędzi zbrod...

Co byście chcieli wiedzieć o seryjnych mordercach? Tych budzących przerażenie i często odrazę bestiach w ludzkiej skórze? Jakie pytania zadalibyście śledczym, profilerom, psychiatrom?

Z pewnością na wiele z nich odpowiada książka „Seryjni mordercy”, właśnie w formie odpowiedzi na pytania napisana.

Choć odpowiedzi są dość krótkie i nie wyczerpują poruszanych zagadnień, to jednak dają ogólny pogląd na ten intrygujący, mimo swego tragizmu, temat.

Czym są "murderabilia"? Na czym wpadli najsłynniejsi seryjni mordercy? Jakimi metodami zabijali? Jak pozbywali się ciał? Kim były ich ofiary i jakie motywy nimi kierowały? Który z nich był inspiracją dla postaci Normana Batesa z "Psychozy" i Hannibala Lectera z "Milczenia owiec"?

Z książki dowiemy się nieco informacji ogólnych, danych statystycznych, wyników prowadzonych badań. Ale przede wszystkim jest to zbiór ciekawostek, często bardzo makabrycznych. Ciekawostek podanych lekkim językiem, które jednak wywołują ciarki, gdy uświadamiamy sobie, że wszystkie opisywane zdarzenia zdarzyły się naprawdę.

Książka „Seryjni mordercy” od czasów gdy miała swoją premierę stała się moim totalnym „must-have”. Jest to literatura faktu, z której możemy dowiedzieć się co nieco o najbardziej okrutnych i zdeprawowanych seryjnych mordercach z całego świata. Cała powieść złożona jest z pytań i odpowiedzi na temat tego kim oni byli, jak dorastali, jak popełniali swoje zbrodnie i kto padał ich ofiarą.

Osobiście nie jestem przekonana zarówno do formy książki jak i do jej treści. Dla osób, które nie interesowały się wcześniej taką tematyką będzie ona moim zdaniem nie lada wyzwaniem. Pojawia się w niej zbyt dużo nazwisk, zbyt wiele dat co nie pozwala wczuć się w dany przypadek. Według mnie pojawiło się w niej za dużo suchych faktów, które w większej ilości ścierają się ze sobą i nie da się niczego konkretnego zapamiętać ani wyciągnąć z przeczytanej lektury. Spodziewałam się czegoś innego, bardziej dociekliwego i zagłębiającego się w poszczególne sprawy. Niemniej jednak sięgnęłabym ponownie po tą książkę chociażby dlatego, że jako miłośniczka filmów kryminalnych mogłam przekonać się jak wiele moich ulubionych ekranizacji zostało opartych na faktach, a nie było jedynie wymysłem zdolnych reżyserów. Zachęcam Was do osobistego przekonania się i sięgnięcia po „Seryjnych morderców”. Może Wam ona przypadnie do gustu.

"Seryjni mordercy" to książka inna od wszystkich. Sposób w jaki jest napisana zdecydowania wyróżnia ją. Znajdziemy tutaj pytania i odpowiedzi. Dużo pytań i odpowiedzi, które podzielone są na kilka rozdziałów. Jednak muszę przyznać, że nie do końca taka forma do mnie przemawia. Przez to był wprowadzony chaos i zamieszanie, niekiedy naprawdę się gubiłam w tym co czytam.

Jednak mimo to dowiedziałam się z tej książki wielu interesujących rzeczy o seryjnych mordercach. Znajdziemy tutaj wiele informacji na temat tego czym kierowali się seryjni mordercy, na jakie choroby psychiczne chorowali i jak wyglądało ich życie przed i po trafieniu do więzienia.

Mimo tego, nie żałuję, że sięgnęłam po tę książkę. Dowiedziałam się kilku ciekawych rzeczy, niektóre były makabryczne inne mniej. Jeśli interesujesz się taką tematyką to książka idealna dla ciebie.