Słowiańskie siedlisko. Saga Polska

Słowiańskie klimaty zawsze mnie przyciągają. Tak też było z tą powieścią, nieznanej mi wcześniej autorki. Monika Rzepiela pasjonuje się staropolską kulturą i obyczajami do tego stopnia, że postanowiła przenieść swoją wiedzę o dawnych wiekach na karty powieści. Jej decyzja niezmiernie mnie cieszy, ponieważ dzięki temu mogłam zatopić się na ładnych kilka dni w świat, który i mnie fascynuje.


W osadzie o nazwie Polana żyją główni bohaterowie tej wciągającej historii, siostry Rzepka i Dziewanna wraz z rodzicami, Dobromir ze swoją rodziną, sierota Wierzbinka, stara znachorka Libusza i wielu innych mieszkańców. Jak to w niewielkiej wiosce, ludzie się znają i wiedzą o sobie wszystko. Wieści rozchodzą się tam lotem błyskawicy, a dokładniej na bosych nogach dzieciaków. Dni mijają zgodnie z wędrówką słońca po niebie, a pory roku wyznaczają rytm wykonywanych prac. Ludzie oddają cześć słowiańskim bogom, ponieważ wierzą w to, że dobry byt całej rodziny zależy od ich przychylności. Życie płynie spokojnie, czasami okraszane większymi emocjami, czy to sprzeczką, czy też zakochaniem. Niewielka Polana i jej mieszkańcy nie są wolni i od śmierci, do której nieuchronnie każde życie zmierza.
Kiedy na dworze księcia Mieszka I rozgrywają się niezwykle ważne dla całego kraju wydarzenia, mieszkańcy Polany jeszcze nie zdają sobie sprawy z tego, co ich czeka. Książę, chcąc zapewnić poddanym spokój i bezpieczeństwo, decyduje się przyjąć chrzest święty, by móc poślubić czeską księżniczkę...

To będzie opinia dotycząca obydwu tomów.
Uwaga, będę piała z zachwytu!
Piękna to była przygoda. Jestem pełna uznania dla autorki za tak wnikliwe studium, za język, którym jest ta saga napisana, za ogrom pracy, którą włożyła w przedstawienie nam, czytelnikom, historii Polski w takiej formie.
Jeśli chcielibyście się dowiedzieć jak się żyło w świecie Mieszka przed przyjęciem przez niego chrztu i zaraz po tym wydarzeniu, koniecznie musicie sięgnąć po Sagę Polską. Zapewniam, że nie będziecie się nudzić. To nie jest podręcznik do historii, to opowieść o zwykłych ludziach, o ich zmaganiem z codziennym życiem, o tym jak kochali, jak nienawidzili, jak walczyli i jak umierali. To opowieść o starych wierzeniach wypieranych przez wiarę chrześcijańską. To opowieść o Rzepce i jej rodzinie, zwyczajnej i niezwykłej zarazem.
To historia życia.
Ja byłam zafascynowana.