Opinia na temat książki Srebrna Łania z Visby

Kontynuując swoje wywody z komentarza do tomu poprzedniego: Tym razem biję się w pierś i przyznaję rację Ferreg. Totalny przerost i "rozbuchanie" formy nad treścią. Poległem koło 200 strony. Jedna wielka gadka, zero akcji i tempo ślimaka na uspokajaczach. Autor chyba podpisał z góry kontrakt na siedem tomów i wzorem "wyrobnika" z za oceanu, pisze mozolnie swoją "epopeje" a' la Dark Tower. Jedna wielka gadka: dyskusje na temat wynalazków, budowy średniowiecznego kalkulatora, hodowli bakterii, penicyliny, ideologii narodowościowych i innych zamulacze. Do tego od nowa omawianie wszystkich elementów tomu poprzedniego a na deser rozwałka czerepów i grzebanie w mózgach. Ja mówię basta! NIE zamierzam czytać dalej (podobno jest jeszcze nudniej i durniej)