Strukturalna charakterystyka konstrukcji składniowych zawierających składnik zerowy

Książka jest [?.] rozprawą w pełni racjonalną, nie ma w niej ani jednego miejsca, w którym Autor traciłby wiarę, w racjonalizm. Nie wynika to przy tym z tego, iż Autor zadowala się rozwiązaniami schematycznymi i przewidywalnymi. Często bowiem usprawiedliwieniem przechodzenia przez badaczy do bardziej intuicyjnych rozważań jest fakt, że rozwiązania racjonalne są pozbawione twórczego polotu. Andrzej Moroz udowadnia, że akceptując pewne ramy metodologiczne, można być jednocześnie badaczem wnikliwym. Potrzebne jest do tego przede wszystkim głębokie przemyślenie dotychczasowych rozwiązań, ale też umiejętność korzystania z warsztatu metodologicznego. Czytając książkę Andrzeja Moroza, miałem nieustannie przed oczami badacza, który obserwowaniu schematów składniowych polskich zdań poświęcił bardzo dużo czasu, który dopracował się spójnej metody opisu, który - wreszcie - nie zadowolił się rozwiązaniami ad hoc. (z recenzji prof. dr. hab. Ireneusza Bobrowskiego)