Studium zatracenia

Nastał listopad, więc przyszedł czas na przeczytanie kolejnej książki w ramach akcji @czytaniezwiedzmami. Tym razem padło na "Studium zatracenia" autorstwa Avy Reid. Czy wybrana przez obserwatorów lektura okazała się tą, która zagości w moim sercu na dłużej? Już spieszę z wyjaśnieniem.

"Studium zatracenia" to przede wszystkim historia Effy Sayre. Studentki pierwszego roku architektury, która od zawsze wierzyła w baśnie. Nie wyglądało to jednak tak, jak u każdej małej dziewczynki, która gdy tylko zaczyna dorastać, zdaje sobie sprawę, że wszystkie bajki, które zdołała poznać za młodu, są jedynie fikcją. W tej kwestii Effy różni się od swoich rówieśników. Od dzieciństwa nawiedzają ją bowiem wizje przedstawiające Baśniowego Króla. Czy zatem jest to znak, że dziewczyna jest szalona?

Jedno jest pewne. Effy nigdy nie miała łatwego życia, a dołączenie do grona studentów prestiżowej Ilyrskiej uczelni nic nie zmieniło w tej materii. Odkąd wśród szkolnych murów, zaczęła krążyć plotka na temat jej zażyłości z jednym z profesorów, jedynym ukojeniem dla jej zszarganych nerwów jest zagłębianie się w ulubionej lekturze powieści Angharad, której autorem jest Emrys Myrddin. W swojej książce mężczyzna opowiada historię dziewczyny, która zakochuje się włąśnie w Baśniowym Królu tylko po to, żeby potem go zniszczyć.

Dzięki znajomości dzieł literackich Myrddina Effy udaje się wygrać konkurs na zaprojektowanie domu zmarłego pisarza, który został ogłoszony przez jego r...

"Studium zatracenia" to historia, która zaintrygowała mnie swoim opisem i jest naprawdę fajnie napisana, dobrze się ją czytało, pomagała mi w tym narracja trzecioosobowa.

Przedstawiony tutaj świat jest fantastyczny, lecz najbardziej zaskoczył mnie jego setting. Bowiem występują tu samochody, telefony, a także wspomniane są karabiny i sprzęt wojenny przywodzący na myśl 2WŚ.

Klimat tej książki jest naprawdę cudowny! Czuć tutaj zgłębianie tajemnic, zatracanie się w literaturze, jest szczypta mroku, zagadka do rozwiązania. A tym, co najbardziej mi się w tym wszystkim podobało to częste opisy morza i nadmorskiego krajobrazu! Uwielbiam morze, więc te fragmenty przyniosły mi najwięcej przyjemności!😍

Jeśli chodzi o samą historię to jest dość ciekawa, choć jednocześnie mocno schematyczna i przewidywalna - powinna okazać się idealna dla tych, którzy lubią czytać opowieści tego typu oraz poruszać się po znanych ścieżkach, lecz osoby poszukujące powiewu świeżości w konstruowaniu fabuły mogą być zawiedzione.
Nie mniej można się przy niej zrelaksować i odpocząć, zwłaszcza w tak świetnie zbudowanym klimacie 😁

Niestety nie polubiłam się z główną bohaterką - Effy. Na początku jest mocno płaczliwa i chaotyczna, później trochę za bardzo do przodu, lecz dalej chaotyczna. Zaledwie w ostatnich stronach poczułam do niej trochę sympatii. Miała potencjał być naprawdę ciekawą postacią, ale moim zdaniem autorka go nie wykorzystała i uczyniła ze swojej bohate...